Οι Άγγλοι διαχειριστές πλούτου αρχίζουν να περιορίζουν τους λογαριασμούς των πελατών τους σε υπεράκτιες εταιρείες (offshore) καθώς επιταχύνεται παγκοσμίως η πάταξη των φορολογικών παραδείσων.

Το 2016 ο αριθμός των διαχειριστών πλούτου οι οποίοι προσφέρουν σε επενδυτές του Ηνωμένου Βασιλείου υπηρεσίες σύστασης υπεράκτιων εταιρειών έχει μειωθεί κατά ένα έκτο σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, σύμφωνα με έρευνα της Wealth-X για λογαριασμό των Financial Times. Ωστόσο, τα δύο τρίτα των managers που συμμετείχαν στην έρευνα ανέφεραν ότι εξακολουθούν να προσφέρουν κάποιες «offshore υπηρεσίες».

Ο περιορισμός αυτός οφείλεται εν μέρει στην αυστηροποίηση τα τελευταία χρόνια που ισχύουν για την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των φορολογικών αρχών. Το 2010, οι Ηνωμένες Πολιτείες εισήγαγαν το Νόμο περί Φορολογικής Συμμόρφωσης Ξένων Λογαριασμών (FATCA), ο οποίος ανάγκασε τις τράπεζες στο εξωτερικό και τους managers να παραδίδουν λεπτομερείς πληροφορίες για τους πελάτες τους.

Όπως εκτιμά ο Matt Thomas, συνεργάτης της KPMG, «μετά τη FATCA, έπαψε να υπάρχει η δυνατότητα να κρύβει κανείς χρήματα σε offshore».

Άλλες χώρες έσπευσαν να υπογράψουν παρόμοιες συμφωνίες μεταξύ τους και αυτή τη στιγμή πάνω από 100 φορολογικές αρχές ανταλλάσσουν αυτόματα πληροφορίες.

«Σχεδόν οπουδήποτε και αν βρίσκεσαι στον κόσμο θα μπορούν να σε παρακολουθούν και να υπάρχει αναφορά πίσω στη χώρα από την οποία προέρχεσαι», σημειώνει ο Andy Thomson, διευθυντής δραστηριοτήτων στο βρετανικό σύνδεσμο διαχειριστών πλούτων και χρηματοοικονομικών συμβούλων.

Παλαιότερα, τέτοιες πληροφορίες ήταν δύσκολο να τις βρει κανείς και οι ελεγκτές μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε αυτές μόνο αν ήταν σε θέση να αποδείξουν ότι έχουν βάσιμες υποψίες ότι κάποιος φοροδιαφεύγει.

Η μυστικότητα που ίσχυε πριν δεν ισχύει πλέον και έτσι δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Όπως αναφέρει ο Kinner Lakhani, στέλεχος της Deutsche Bank, «όταν εξαλείφεται αυτή η δυνατότητα, το παιχνίδι στις offshore και onshore γίνεται επί ίσοις όροις».

Η τάση αυτή ενισχύθηκε και από την δημόσια δυσφορία κατά οποιουδήποτε χρησιμοποιεί δομές offshore ακόμη και αν είναι εντελώς νόμιμες.

Τα Panama Papers, μια στοίβα 11,5 εκατομμυρίων εγγράφων περιλαμβάνουν ονόματα διάφορων υψηλόβαθμων πολιτικών και διασημοτήτων οι οποίοι κατακρίθηκαν για τη χρήση των offshore δομών προκειμένου να μειώσουν τις φορολογικές τους εισφορές.

Πρωθυπουργοί, διάσημοι ηθοποιοί και ποδοσφαιριστές συγκαταλέγονται μεταξύ των ονομάτων που φιγουράρουν στη λίστα των Panama Papers και βρέθηκαν στο επίκεντρο της επικαιρότητας. Σύμφωνα με τον κ. Thompson αυτή η παραφροσύνη έχει αποθαρρύνει τους πελάτες από το να χρησιμοποιούν off shore δομές.

«Ας είμαστε ειλικρινείς: όταν κάποιος αναφέρει ότι διατηρεί offshore λογαριασμό, η πρώτη σκέψη που κάνουμε είναι ότι φοροδιαφεύγει», σημειώνει ο κ. Thomson συμπληρώνοντας ότι αυτή η ενέργεια συνδέεται με ένα είδος στιγματισμού.

Η Pictet & Cie, η μεγαλύτερη ανεξάρτητη ελβετική ιδιωτική τράπεζα, ανέφερε πέρυσι ότι θα επέτρεπε στους πελάτες της να μεταφέρουν τα χρήματά τους στο Ηνωμένο Βασίλειο, κάτι που έκανε για πρώτη φορά υπό την πίεση της επίμονης απαίτησης των πελατών της για να αποφύγουν τον στιγματισμό.

Κατά συνέπεια, η μειούμενη ζήτηση για τέτοιες υπηρεσίες έκανε την προσφορά τέτοιων υπηρεσιών λιγότερο προσοδοφόρες σε σχέση με τον κόπο που απαιτείται για να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες, ειδικά εφόσον  αυστηροποιούνται οι  κανονισμοί και οι διεθνείς απαιτήσεις για ανταλλαγή πληροφοριών.

Ο κ. Basharoun προσθέτει ότι το να ασχολείται με πελάτες εκτός Ηνωμένου Βασιλείου απαιτεί ειδικές ικανότητες ενώ το αυξανόμενο ενδιαφέρον για τα φορολογικά συστήματα από την πλευρά των πολιτικών αυξάνει την αστάθεια και την αβεβαιότητα.

«Δεν υπάρχει budget που να κατευθύνεται σε αυτόν τον τομέα όσο οι κανόνες για τις offshore δεν αλλάζουν», σημειώνει.

Οι διαχειριστές πλούτου έχουν πληγεί από αυτή την παγκόσμια τάση μεταφοράς πλούτου από τις offshore στις onshore. Μια αναφορά των Oliver Wyman και Deutsche Bank επισημαίνει ότι οι managers θα χάσουν 13 δις. δολάρια από τα ετήσια έσοδα και η αίσθηση που επικρατεί στους managers στο Ηνωμένο Βασίλειο-ακόμη και στους πιο μικρούς- είναι ότι με την πάροδο του χρόνου η πολιτική θα επικεντρωθεί ακόμη περισσότερο στην φοροδιαφυγή.

Financial Times