Από τις 400 χιλιάδες επιστολές που έχουν στείλει οι 4 μεγάλες τράπεζες για ρύθμιση κόκκινων δανείων πριν αυτά πουληθούν σε funds ανταποκρίθηκαν μόλις 9 χιλιάδες.

Συνολικά έδειξαν ενδιαφέρον περίπου 16 χιλιάδες αλλά πραγματική ανταπόκριση 9 χιλιάδες. 

Από τις 400 χιλιάδες επιστολές των 4 τραπεζών που εστάλησαν ή θα σταλούν περίπου 320 χιλιάδες αφορούν φυσικά και νομικά πρόσωπα ενώ περίπου 80 χιλιάδες έχουν σταλεί από τις τράπεζες στο ίδιο πρόσωπο π.χ. επιστολές ρύθμισης έχουν στείλει σε ένα φυσικό πρόσωπο δύο τράπεζες κ.α.

Οι τράπεζες έστειλαν ή θα στείλουν 400 χιλιάδες επιστολές στους πολίτες για να ρυθμίσουν τα δάνεια και ανταπόκριση - με πραγματικούς όρους - βρήκαν μόλις από 9 χιλιάδες άτομα δηλαδή ποσοστό 2,25%.

Δηλαδή στους 100 πολίτες που έλαβαν από τις τράπεζες επιστολή ρύθμισης μόνο 2,25 ανταποκρίθηκαν. 

Αυτό αποδεικνύει ότι κυριαρχεί σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας η αίσθηση ότι άπαξ και η τράπεζα δεν έχει εξασφαλίσεις, δεν μπορεί να κινηθεί νομικά εναντίον των πολιτών. 

Υπάρχει και μια άλλη διάσταση.

Ότι μεγάλο μέρος των πολιτών δεν σκέφτεται με τον λανθασμένο τρόπο της ατιμωρησίας αλλά αδυνατεί να πληρώσει και τα 5 ή 10 χιλιάδες υπόλοιπα που είναι κατά μέσο όρο τα καταναλωτικά ή προσωπικά δάνεια. 

Τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν ότι οι πολίτες όσο δεν υπάρχουν εξασφαλίσεις δεν είναι συνεργάσιμοι όμως η νοοτροπία αυτή είναι λανθασμένη. 

Όταν π.χ. η Alpha bank πουλάει στο 3,7 δισεκ. προβληματικά καταναλωτικά δάνεια έναντι 90 εκατ ή 2,4% της ονομαστικής αξίας αυτό σημαίνει ότι ο δανειολήπτης της Alpha bank καθώς δεν πήγε για ρύθμιση.

Εάν χρωστούσε 10 χιλιάδες ευρώ με 240 ευρώ θα ξεπλήρωνε και η τράπεζα αλλά και οποιαδήποτε δεν θα είχε καμία απαίτηση εναντίον του.

Μέρος της κοινωνίας σκέφτεται λανθασμένα. 

Σου λέει θυμήθηκε η τράπεζα μετά από 5 ή 7 χρόνια το δάνειο που μου είχε χορηγήσει; 

Όμως π.χ. εάν ένας πολίτης οφείλει 20000 ευρώ το 2,4% της ονομαστικής αξίας είναι 480 ευρώ. 

Βέβαια και αυτό είναι λάθος των τραπεζών δεν υποβάλλουν τέτοιες προσφορές στους πολίτες. 

Συνήθως δίνουν haircut 80% αλλά καταλήγουν στην άρνηση και στο τέλος τα πουλάνε στο 1% ή 2,4% της ονομαστικής αξίας. 

Όταν οι δανειακές συμβάσεις καταλήξουν στα funds που αγοράζουν μαζικά προβληματικά δάνεια, παρά τις θεωρητικές απειλές των funds ούτε αυτά μπορούν να απαιτήσουν την αποπληρωμή όλου του ποσού καθώς δεν διαθέτουν εξασφαλίσεις. 

Συνήθως και αρχικά ακολουθούν ήπιες στρατηγικές αλλά ακόμη και εάν υιοθετήσουν σκληρές μεθόδους....το αποτέλεσμα μέχρι τώρα δεν τους έχει δικαιώσει. 

Ποια είναι η στρατηγική των τραπεζών; 

Στέλνουν επιστολές με τις οποίες καλούν τους πελάτες να προσέλθουν για ευνοϊκή ρύθμιση των οφειλών τους συμπεριλαμβανομένης της γενναίας άφεσης χρέους (κοινώς, γενναίο κούρεμα) 

Αφορούν εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες. Κατά προσέγγιση -δεν έχω ακριβή αριθμό- μπορεί να ξεπερνούν και τους 400.000 από όλες τις χρονικές περιόδους (από πολύ παλιά δάνεια μέχρι και σχετικά πρόσφατα –εννοώ λίγο πριν την κρίση) 

Πρόκειται για δάνεια καταναλωτικής πίστης χωρίς εξασφαλίσεις 

Με τις επιστολές καλούνται να ρυθμίσουν στο «παρά πέντε» την οφειλή τους και πριν το δάνειό τους πωληθεί σε Fund του εξωτερικού 

Στην περίπτωση που ο πελάτης δεν ανταποκριθεί και το δάνειο πωληθεί σε Fund, τότε δεν υπάρχει περιθώριο ρυθμίσεων. 

Το Fund απαιτεί όλο το ποσό και δεν μπαίνει σε διαδικασία «συνεργασίας/κουρέματος κλπ

Πρόκειται για μαζική «εκστρατεία» ενημέρωσης από πλευράς τραπεζών με σκοπό τη ρύθμιση (ήδη η ΕΤΕ έχει στείλει επιστολές, και αναμένεται αντίστοιχη κίνηση από Πειραιώς και Eurobank (για την Eurobank είναι το δεύτερο πακέτο αντίστοιχης πώλησης)

Το χρονικό περιθώριο που έχουν οι πελάτες για να ρυθμίσουν κυμαίνεται από τώρα και για διάστημα 1,5 - 2 μήνες 

bankingnews.gr