Κάποια από τα ξενοδοχεία εποχικής λειτουργίας, αλλά όχι όλα, σκοπεύουν να ανοίξουν οι μεγάλοι όμιλοι τον Ιούλιο, ενώ όσοι έχουν μονάδες δωδεκάμηνης λειτουργίας εκτιμούν πως η επανέναρξη την 1η Ιουνίου ενδέχεται να είναι άσκοπη, απουσία ζήτησης από το εξωτερικό. Ολοι περιμένουν αφενός τους κανόνες λειτουργίας και αφετέρου τα μέτρα στήριξης του κλάδου που θα ανακοινώσει η κυβέρνηση. Αλλά ήδη οι περισσότεροι κάνουν τα δικά τους πλάνα προστασίας από την πανδημία.
Με το 50% των δωματίων
Ενα σενάριο που εξετάζουν πολλοί –και αναμένουν πως θα επιβληθεί– είναι αυτό της περικοπής των διαθέσιμων προς μίσθωση δωματίων τους στο 50% τουλάχιστον, ούτως ώστε να διασφαλιστεί κατ’ αρχήν η δυνατότητα τήρησης των αποστάσεων. Αλλά και σε αυτό το σενάριο οι επιμέρους ρυθμίσεις είναι πολλές: μιλούν για σύνδεση δωματίων με ξαπλώστρες σε παραλίες και πισίνες, ώστε να είναι αποκλειστικής χρήσης. Προγραμματίζουν ακόμα τη σύνδεση των δωματίων με συγκεκριμένα τραπέζια στους χώρους ενδιαίτησης και ενδεχομένως και διαφορετικά ωράρια και για τα τρία γεύματα, ούτως ώστε να μην υπάρχει συνωστισμός ακόμα και μετά τη μείωση της πληρότητας κατά 50%.
Το σερβίρισμα θα γίνεται επίσης με πολύ συγκεκριμένους τρόπους και οι μπουφέδες κατά πάσα βεβαιότητα δεν θα υφίστανται καθόλου φέτος σε πολλά resorts. Σχεδιάζουν επίσης πάρα πολύ αυστηρά πρωτόκολλα καθαριότητας που απαιτούν όμως περισσότερα άτομα για να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες καθαριότητας και απολύμανσης. Ομως και στα δωμάτια πολλές από τις υπηρεσίες επανασχεδιάζονται: κλινοσκεπάσματα και πετσέτες για ορισμένους ομίλους θα πρέπει να παραδίδονται εκτός δωματίου ώστε να μην εισέρχεται το προσωπικό στα δωμάτια. Οι είσοδοι και οι έξοδοι κάθε δωματίου και πιθανόν και οι διαδρομές εντός του συγκροτήματος θα προσδιορίζονται επακριβώς για κάθε δωμάτιο για να μη συμπίπτουν κατά το δυνατόν οι επισκέπτες. Και το room service θα έχει την τιμητική του. Τα εντός δωματίων γεύματα αναμένεται να πολλαπλασιαστούν καθώς ο κόσμος θα αποφεύγει την επαφή.
Θα μπορούσε κανείς εύκολα να πει πως σχεδιάζονται διακοπές-καραντίνα, που θα προστατεύουν τους πελάτες από την επαφή με άλλους πελάτες και το προσωπικό. Γιατί ο απόλυτος φόβος για τους Ελληνες ξενοδόχους είναι η εκδήλωση ενός εσωτερικού επιδημικού φαινομένου που, πέραν όλων των άλλων, θα καταστρέψει και τη φήμη τους. Πολλοί αναζητούν και πιστοποίηση ασφαλών διαδικασιών και κυρίως ασφάλιση από ένα τέτοιο ενδεχόμενο, η οποία για ορισμένους θα πρέπει να περιλαμβάνει την αεροδιακομιδή σε νοσοκομείο εφόσον κάτι τέτοιο χρειαστεί.
Ωστόσο δεν μπορούν όλες οι επιχειρήσεις να αντέξουν αυτό το επιπλέον κόστος το οποίο συνεπάγονται όλες οι παραπάνω διαδικασίες. Ούτε έχουν την παραμικρή βεβαιότητα ότι θα υπάρχουν πελάτες για να γεμίσουν ακόμα και κάποιες από τις μονάδες που θα λειτουργήσουν έστω και με 50% πληρότητα.
Αύξηση τιμών
Καθίσταται σαφές λοιπόν πως όσοι Ελληνες ή ξένοι περιμένουν πως φέτος θα υπάρξουν ανταγωνιστικές τιμές, απουσία ζήτησης από το εξωτερικό ή και απαγόρευσης έλευσης από το εξωτερικό, ενδεχομένως να απογοητευτούν. Είναι πιθανόν σε πολλά από τα ελληνικά πεντάστερα αλλά και τετράστερα ξενοδοχεία, που θα αποτολμήσουν να ανοίξουν, οι τιμές να είναι, τουλάχιστον αρχικά, υψηλότερες από πέρυσι. Το κατά πόσον ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης θα φέρει σύντομα ισορροπία στις τιμές μένει να φανεί.
Ακόμα ένα σενάριο που επεξεργάζονται Ελληνες ξενοδόχοι, όχι για τους Ελληνες αλλά για τους ξένους επισκέπτες –όταν και εφόσον αυτοί επιτραπεί να έλθουν–, είναι αυτό της σχεδόν κυριολεκτικής ομαδικής καραντίνας. Δηλαδή ένα γκρουπ ξένων τουριστών να χωροθετείται σε συγκεκριμένη πτέρυγα του resort ώστε να μην έρχεται σε επαφή με άλλους.
Ακόμη πιο περίπλοκες είναι οι προκλήσεις για τα ξενοδοχεία δωδεκάμηνης λειτουργίας καθώς αυτά αναμένεται να ανοίξουν ένα μήνα νωρίτερα, την 1η Ιουνίου. Πάντως αρκετοί είναι οι ξενοδόχοι που δεν επιθυμούν να ανοίξουν τις μονάδες τους. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων σε επιστολή της προς το υπουργείο Τουρισμού, «αν θέλετε να ορίσετε την 1η Ιουνίου ως ημερομηνία επαναλειτουργίας των ξενοδοχείων, δώστε τη δυνατότητα και τα απαραίτητα εργαλεία στις επιχειρήσεις που δεν είναι έτοιμες να λειτουργήσουν από τη συγκεκριμένη ημερομηνία να παραμείνουν κλειστές για όσο χρειαστεί, ώστε όταν τελικά θα ανοίξουν, να μην είναι εκτεθειμένες σε ποινικές κυρώσεις και αστικές αποζημιώσεις, να μη διατρέχουν κίνδυνο να διακόψουν πλέον οριστικά τη λειτουργία τους».
Ηλίας Μπέλλος Καθημερινή