Βραδιά επαρχιακών εφημερίδων και μνήμη Τάκη Δημητρακόπουλου χθες βράδυ στο ξενοδοχείο Διόνυσος της Λάρισας, σε μια εκδήλωση που διοργάνωσε ο γιος του αείμνηστου εκδότη της τοπικής εφημερίδας Ελευθερία, πρώην ευρωβουλευτής, Γιώργος Δημητρακόπουλος.
Παρέστησαν άνθρωποι του Τύπου και της αυτοδιοίκησης, παλιά στελέχη της εφημερίδας, και φίλοι της οικογένειας.
Από πλευράς ομιλητών ο Κώστας Τόλης, εκδότης της εφημερίδας ΚΟΣΜΟΣ και πρόεδρος της Ένωσης Περιφερειακού Τύπου Ελλάδος, αναφέρθηκε στην πορεία και τον μετασχηματισμό των επαρχιακών εφημερίδων τα τελευταία χρόνια, στη συνεισφορά τους στην κοινωνία, καθώς και στα μεγάλα προβλήματα του κλάδου.
Ακολούθησε ο Χρήστος Μπεχλιβάνος, εκδότης της Larissanet, o οποίος έκανε μια αναδρομή στο χθες και στο σήμερα του θεσσαλικού Τύπου, στεκόμενος ιδιαίτερα στις καταχρηστικές και εκδικητικές αγωγές κατά δημοσιογράφων (SLAPPs) σε μια προσπάθεια να τους φιμώσουν.
Στηλίτευσε μάλιστα το παράδειγμα των νυν ιθυνόντων της εφημερίδας Ελευθερία η οποία στράφηκε κατά δημοσιογράφων και τοπικών ΜΜΕ επειδή αναδημοσίευσαν αποκαλυπτικές αναρτήσεις του Γιώργου Δημητρακόπουλου που αναφέρονταν στην διαμάχη των κληρονόμων της εφημερίδας.
Στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης ο πρώην δήμαρχος Τυρνάβου Δημήτρης Κουγιώνης αναφέρθηκε στην στήριξη που είχε ο Τύρναβος στα χρόνια του Τάκη Δημητρακόπουλου, με κορυφαία στιγμή την δωρεά ενός βρεφονηπιακού σταθμού στην πόλη.
Από την πλευρά του ο γιός του αείμνηστου εκδότη ανααφέρθηκε στην οικογενειακή εκδοτική επιχείρηση και το έργο του πατέρα του, θυμίζοντας ξεχωριστές στιγμές του Τάκη Δημητρακόπουλου.
Ο Ηλίας Λιβάνης (των εκδόσεων Λιβάνη) που ήταν προσκεκλημένος ως ομιλητής, δεν παρέστη λόγω έκτακτης ανάγκης.
Η ομιλία του Κώστα Τόλη
Κυρίες και κύριοι καλησπέρα σας.
Ευχαριστώ τον Γιώργο Δημητρακόπουλο για την πρόσκληση στην σημερινή εκδήλωση.
Ως άνθρωπος του δημοσιογραφικού και εκδοτικού χώρου νιώθω ιδιαίτερο σεβασμό στην ιστορία του Τάκη Δημητρακόπουλου, με τον οποίο - είχα την τύχη - να συνυπηρετήσω, στα μέσα της δεκαετίας του 1990, στο Δ.Σ. της κραταιής τότε Ένωσης Ιδιοκτητών Ημερησίων Επαρχιακών Εφημερίδων (ως εκδότης της ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ των Τρικάλων). Η σημαντικότερη προσφορά του στον κλάδο ήταν η ίδια η εφημερίδα του, η οποία, με την ποιότητα που διέθετε, αναβάθμιζε όλο τον περιφερειακό Τύπο, ενώ, με την προσωπική του συμμετοχή στις συλλογικές διεκδικήσεις του κλάδου, έκανε ευκολότερη την πρόσβασή μας στα κέντρα εξουσίας των Αθηνών τα οποία ανέκαθεν παρέμεναν προσκολλημένα στα εκδοτικά συγκροτήματα της πρωτεύουσας.
Οι εφημερίδες βέβαια εκείνων των χρόνων, δεν έχουν καμμιά σχέση με τις σημερινές, ούτε στην επαρχία, ούτε φυσικά στην Αθήνα.
Δεν νομίζω εν τούτοις ότι έχει νόημα να σταθούμε στα αυτονόητα και χιλιοειπωμένα ότι ο Τύπος είναι πυλώνας δημοκρατίας, ούτε για τη συμβολή του στη διαφάνεια. Έτσι είναι, ή έτσι θα έπρεπε να είναι.
Οι εποχές στα Μέσα Ενημέρωσης άλλαξαν δραματικά. Κάποτε οι μεγάλες εφημερίδες του κέντρου βρίσκονταν σε χέρια καθαρόαιμων εκδοτών. Αργότερα στο παιχνίδι πέρασαν και οι εργολάβοι, αλλά η διαπλοκή είχε ακόμα και τότε “ρομαντικά” χαρακτηριστικά, η είδηση ήταν περισσότερο σεβαστή. Σήμερα ο ευαίσθητος αυτός κλάδος – πλην λιγοστών φωτεινών εξαιρέσεων - έχει στην πλειοψηφία του αλωθεί από ανθρώπους που ο μόνος λόγος για τον οποίο επένδυσαν ήταν για να εξυπηρετήσουν αλλότρια προσωπικά τους συμφέροντα, αδιαφορώντας για τις αξίες τις οποίες τα ΜΜΕ οφείλουν να προάγουν παράγοντας μαζική επικοινωνία. Ποσώς τους νοιάζει η διαφάνεια, θέλουν απλώς να διαθέτουν κέντρα επιρροής για να κάνουν δουλειές. Η πολιτική εξουσία προσπαθεί να αντισταθεί, αλλά δύσκολα τα καταφέρνει, στο τέλος, κατά κανόνα, αναγκάζεται να συνθηκολογήσει ή ακόμα και να υποκύψει.
Στην επαρχία το φαινόμενο είναι περιορισμένο, όχι γιατί δεν υπάρχει αντικείμενο, αλλά οι λιγοστοί, ας πούμε, εργολάβοι που κάνουν αθέμιτα τις δουλειές τους με το δημόσιο, δεν χρειάζονται καν μέσα ενημέρωσης, λειτουργούν …αδιαμεσολάβητα.
Δυστυχώς στο θέμα της τοπικής διαπλοκής η πλειονότητα των εγχώριων ΜΜΕ δεν αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει. Όσα το αντιλαμβάνονται είναι, συνήθως, ανήμπορα να παρέμβουν, είτε γιατί δεν διαθέτουν τους απαραίτητους ανθρώπινους πόρους (κατάλληλους δημοσιογράφους κ.λ.π.) είτε επειδή έχουν συνθηκολογήσει με την κάθε μορφής εξουσίας για να επιβιώσουν.
Δραματικές αλλαγές έχουμε όμως και στην ίδια τη φύση των Μέσων, ως εργαλείων.
Η χρήση των νέων τεχνολογιών παρέδωσε τη σκυτάλη της ενημέρωσης στις ιστοσελίδες.
Εντούτοις οι εφημερίδες σήμερα δεν είναι μόνο χαρτί, το περιεχόμενό τους καταναλώνεται στις οθόνες των συσκευών σε μορφή PDF, ενώ ταυτόχρονα διαχέεται στους διαδικτυακούς τους ιστοτόπους.
Ο έντυπος τύπος στην Ελληνική Περιφέρεια δίνει πλέον μάχες χαρακωμάτων, παρόλα αυτά το χαρτί μπορεί να προσφέρει ακόμη αρκετά, πριν καταλήξει να έχει την τύχη του βυνιλίου. Άλλωστε, την αρτιότητα και την εγκυρότητα του δημοσιογραφικού λόγου, τις συναντάμε και σήμερα στις εφημερίδες, σε αντίθεση με την ρηχότητα των κειμένων που διακρίνει τα περισσότερα ενημερωτικά sites.
Η κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια – ειδικά την περίοδο της πανδημίας -, στάθηκε αρωγός στον περιφερειακό Τύπο, οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε. Όμως σε ότι αφορά τις υποχρεωτικές δημοσιεύσεις, δηλαδή διακηρύξεις δημοσίων έργων και λοιπές ανακοινώσεις που αποτελούν ζωτικά έσοδα για τον Τύπο, δεν υπήρξε καθόλου γενναιόδωρη. Η σχετική τροπολογία που έχει ήδη κατατεθεί στη Βουλή, δίνει παράταση στις δημοσιεύσεις του είδους μόνο για δυο χρόνια, συντηρώντας ένα καθεστώς ομηρίας για το σύνολο των εφημερίδων.
Στον επαρχιακό Τύπο υπάρχουν σήμερα 1.500 εργαζόμενοι, αν χαθούν οι διακηρύξεις τα περισσότερα φύλλα θα κλείσουν, και αυτό το γνωρίζουν και η κυβέρνηση και τα κόμματα.
Ωστόσο οι άνθρωποι του Τύπου και των άλλων ενημερωτικών Μέσων στην Ελληνική περιφέρεια διαθέτουν ένα σημαντικό περιουσιακό στοιχείο που τους διαφοροποιει από τα Αθηναϊκά ΜΜΕ. Είναι «ιδιοκτήτες» τοπικής πληροφορίας και αυτό θα συνεχίσουν να είναι, ανεξαρτήτως ποια μορφή θα έχουν τα Μέσα στα προσεχή χρόνια.
Σε αυτό το τελευταίο δεν αναφέρομαι τυχαία. Στο χώρο της ενημέρωσης – και όχι μόνο- θα πρέπει όλοι να προετοιμαστούμε για την έλευση μιας επερχόμενης αλλαγής που τα χαρακτηριστικά της είναι θυελλώδη. Η έλευση της τεχνητής νοημοσύνης θα αλλάξει τα σημερινά δεδομένα, το τοπίο δεν ξέρουμε ποια ακριβώς μορφή θα πάρει.
Καλούμαστε λοιπόν να εκπαιδευτούμε, για να μπορέσουμε να προσαρμοστούμε και να επιβιώσουμε στη νέα εποχή.
Σας ευχαριστώ
Εφ. ΚΟΣΜΟΣ (kosmoslarissa.gr)