Μέσα στα δύσκολα μνημονιακά χρόνια τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις που διαθέτουν «ασφαλιστική συνείδηση» δεν έκαναν «εκπτώσεις» στα ζητήματα ασφάλισης της περιουσίας τους από πυρκαγιές και φυσικές καταστροφές.

Τα στατιστικά στοιχεία της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος δείχνουν πως η ετήσια παραγωγή ασφαλίστρων που σχετίζεται με ασφαλιστήρια για πυρκαγιά και φυσικές καταστροφές έμεινε σχεδόν αμετάβλητη μεταξύ 2007-2017, κοντά στα 350 εκατ. ευρώ περίπου ή στο 17% του συνόλου των ασφαλίστρων.

Αλλά και οι αποζημιώσεις των ασφαλιστικών εταιρειών δεν μεταβλήθηκαν δραστικά μεταξύ 2007-2016. Από 2,54 δισ. ευρώ που ήταν το 2007 υποχώρησαν στα 2,32 δισ. ευρώ στις αρχές του προηγούμενου έτους, γεγονός που δείχνει πως παρά τις αντιξοότητες οι ασφαλιστικές εταιρείες παραμείναν συνεπείς απέναντι στους πελάτες τους και τις υποχρεώσεις τους.

Πάντως η ασφαλιστική συνείδηση των ολίγων δεν επαρκεί. Σήμερα στην Ελλάδα, οι ασφαλισμένες κατοικίες ανέρχονται σε ποσοστό περίπου 15% του συνόλου των κατοικιών, αποδεικνύοντας το έλλειμμα κουλτούρας των Ελλήνων σε σχέση με τη νοοτροπία άλλων αναπτυγμένων χωρών στον κόσμο.

Η καταστροφή που έπληξε τις περιοχές της Κινέτας, της Ραφήνας, της Καλλιτεχνούπολης, το Μάτι και το Νέο Βουτζά αποδεικνύει πως οποιαδήποτε ζημία συμβεί σε περιουσίες από φυσικά φαινόμενα είναι σχεδόν ακατόρθωτο να αντιμετωπιστεί οικονομικά από τους πολίτες, οδηγώντας τους τις περισσότερες φορές σε αδιέξοδο.

Πάντως με αφορμή την τραγική αυτή καταστροφή είναι ευκαιρία η Πολιτεία να ξαναδεί τα αιτήματα του ασφαλιστικού κλάδου, να δώσει τα κατάλληλα φορολογικά κίνητρα και να θεσπίσει την υποχρεωτικότητα στην ασφάλιση των κατοικιών, «επενδύοντας» στην εμπέδωση της κουλτούρας ασφάλισης του πληθυσμού.

Θανάσης Κουκάκης