Η εργασία στο εξωτερικό μοιάζει πάντα ελκυστική για τους Βολιώτες αν και τελευταία κάποιοι λίγοι επέλεξαν να επιστρέψουν στα πάτρια εδάφη καθώς το ψωμί της ξενιτιάς είναι ...πικρό.

Σύμφωνα με πληροφορίες από την Εφορία Βόλου, τον τελευταίο χρόνο άρχισε να παρουσιάζεται μία μικρή τάση επιστροφής στα πάτρια εδάφη των Βολιωτών μεταναστών. Πέντε με δέκα Βολιώτες, όπως αναφέρθηκε, κάθε χρόνο τα τελευταία δύο χρόνια απευθύνονται στην Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία και μεταφέρουν ξανά τη φορολογική τους έδρα εδώ.

Η φυγή στο εξωτερικό έχει αρχίσει να παρουσιάζει μία τάση σταθεροποίησης. Το 2017, σύμφωνα με στοιχεία από την εφορία Βόλου, έφυγαν στο εξωτερικό 60 Βολιώτες, ενώ το 2016 έφυγαν 65. Αντίστοιχα οι αιτήσεις για μεταφορά στο εξωτερικό της φορολογικής κατοικίας που έγιναν στην εφορία της Νέας Ιωνίας ήταν 80, στα ίδια περίπου επίπεδα με αυτές του 2017.

Εκείνο όμως που προξενεί εντύπωση είναι ότι για πρώτη φορά στα χρόνια της οικονομικής κρίσης, ορισμένοι Βολιώτες άρχισαν σιγά σιγά να επιστρέφουν από το εξωτερικό, αν και ακόμη η οικονομική κρίση δεν έχει τελειώσει και η ανεργία στην Ελλάδα συνεχίζει να καλπάζει.

Σύμφωνα με πληροφορίες από τη Δ.Ο.Υ. Βόλου, «η τάση επιστροφής είναι πλέον ξεκάθαρη, στοιχείο που είναι πολύ παρήγορο». Στα χρόνια της οικονομικής κρίσης η μετανάστευση των Βολιωτών είναι αξιοσημείωτη και αφορά σε νέους ανθρώπους, επιστήμονες, με πτυχία απ’ όλους τους κλάδους κατά κύριο λόγο όμως γιατρούς, μηχανικούς, επιστήμονες της πληροφορικής.

Οι λόγοι που σήμερα οι Βολιώτες γυρίζουν πίσω όπως εκτιμάται δεν είναι ότι δεν κατάφεραν να βρουν μία εργασία στο εξωτερικό. Έκαναν την καινούργια αρχή, γεγονός που τεκμηριώνεται από τα φορολογικά τους στοιχεία. Οι προσδοκίες τους όμως, διαψεύστηκαν. «Η ζωή που βρήκαν εκεί δεν ήταν αντίστοιχη με αυτά που είχαν ακούσει. Άλλα, περίμεναν και άλλα βρήκαν» επισημάνθηκε χαρακτηριστικά.

Ακριβή η ζωή, φρούδες οι ελπίδες

Ειδικά για την Αγγλία επισημάνθηκε ότι τα ενοίκια είναι πολύ ακριβά, όπως και γενικότερα η διαβίωση με όρους αξιοπρεπούς ζωής. «Οι μισθοί μπορεί να φτάνουν τις 3.000 ευρώ.

Όμως, όλα τα υποχρεωτικά έξοδα για την καθημερινότητα μπορεί να φτάνουν και να ξεπερνούν τις 2.500 ευρώ…» αναφέρθηκε χαρακτηριστικά. Στην δε απόφαση επιστροφής ίσως να λειτούργησε επιπρόσθετα και η μεταβατική περίοδος του Brexit.

Στην Τσεχία, όπου επίσης ένα μεγάλος αριθμός Βολιωτών αναζήτησε εργασία, οι συνθήκες ζωής αποδείχτηκαν ιδιαίτερα υποβαθμισμένες. Ούτε οι οικονομικές απολαβές ήταν σύμφωνες με αυτά που είχαν τάξει γραφεία ευρέσεως εργασίας της Αθήνας ούτε και η διαμονή. Οι εργάτες στα εργοστάσιο καταρρακώθηκαν. Πανελλαδικά υπήρξαν καταγγελίες για χορήγηση μισθών 669 ευρώ (μεικτά).

Έφυγαν με την προοπτική να πληρώνονται 800 ευρώ τον μήνα και με τις υπερωρίες να φτάνουν και τα 1.300 ευρώ. Όμως, οι μισθοί ήταν τελικά άλλοι, ενώ και η διαμονή δεν πληρούσε αξιοπρεπείς όρους διαβίωσης. Άλλα είχαν ενημερωθεί φεύγοντας, άλλα συνάντησαν στην πορεία, δουλεύοντας σε εργοστάσια για ένα ξεροκόμματο.

Αντίθετα η φυγή στη Γερμανία φαίνεται να έχει μία εντελώς διαφορετική πορεία. Ο λόγος είναι, όπως επισημάνθηκε, ότι εκεί επιλέγουν να πηγαίνουν κατά κύριο λόγο άτομα που έχουν γνωστούς ή συγγενείς. Μάλιστα, πολλοί εργάζονται σε καταστήματα που λειτουργούν Έλληνες επιχειρηματίες όπως σουβλατζίδικα και ταβέρνες.

Kατερίνα Μαρούγκα (Ταχυδρόμος)