Μια νέα ρύθμιση στην οποία θα ενταχθούν μόνο οι πληγέντες και θα καλύπτει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές τους, τις επιστρεπτέες προκαταβολές, τους φόρους που «πάγωσαν» αλλά και υποχρεώσεις που δεν πληρώθηκαν, σχεδιάζει το ΥΠΟΙΚ.

Την ενεργοποίηση μιας νέας ρύθμισης η οποία θα απευθύνεται σε πληγέντες από την πανδημία και όχι στο σύνολο των οφειλετών του Δημοσίου και θα καλύπτει το σύνολο των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεών τους και όχι μόνο αυτές που μπήκαν στον «πάγο» κατά τη διάρκεια της πανδημίας σχεδιάζει το υπουργείο Οικονομικών. Ναι μεν η ρύθμιση θα ανακοινωθεί μέσα στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα προκειμένου οι ενδιαφερόμενοι να κάνουν τον προγραμματισμό τους, ωστόσο η ενεργοποίηση προγραμματίζεται για τις αρχές του 2022.

Η ρύθμιση θα είναι χαμηλότοκη, ενώ οι δόσεις εκτιμάται ότι θα μπορούν να φτάσουν ακόμη και στις 60 ή στις 72. Η παροχή μεγαλύτερου χρονικού περιθωρίου προκειμένου να αποπληρωθούν τα χρέη που συσσωρεύθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας, κρίνεται πλέον επιβεβλημένη καθώς τα ποσά προσεγγίζουν τα 10 δισ. ευρώ.

Τι περιλαμβάνει

Ο κατάλογος περιέχει το τμήμα των ενισχύσεων της επιστρεπτέας προκαταβολής που δόθηκε υπό μορφή χαμηλότοκου δανείου (σ.σ. το ποσό διαμορφώνεται περίπου στα 5 δισ. ευρώ), τους φόρους που «πάγωσαν» καθ’ όλο το διάστημα από τον Μάρτιο του 2020 μέχρι τώρα (σ.σ. ακόμη δεν έχει οριστικοποιηθεί μέχρι πότε θα δίνονται αναστολές φορολογικών υποχρεώσεων αλλά το ποσό έχει ήδη ξεπεράσει τα 2 δισ. ευρώ) αλλά και τις υποχρεώσεις που μπορεί να μην είχαν ανασταλεί, όμως δεν πληρώθηκαν από τους υπόχρεους λόγω… ανωτέρας βίας.

Το «κούρεμα» οφειλών (τουλάχιστον το… άμεσο «κούρεμα») δεν είναι στα σχέδια του οικονομικού επιτελείου.

Αντίθετα, είναι στα σχέδια η παροχή νέας ευκαιρίας σε όσους έχασαν παλαιές ρυθμίσεις 100 ή 120 δόσεων εν μέσω πανδημίας, να ενταχθούν εκ νέου σε αυτές. Επίσης, το οικονομικό επιτελείο τηρεί στάση αναμονής προκειμένου να εξειδικευθούν τα σχέδια που ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για μεταφορά ζημιών σε προηγούμενες χρήσεις. Αυτό το μέτρο θα μπορούσε να οδηγήσει σε έμμεσο «κούρεμα» φορολογικών υποχρεώσεων, ωστόσο μένει να φανεί με ποιο τρόπο θα μπορεί να γίνει πρακτική εφαρμογή στην Ελλάδα και σε ποιους φορολογούμενους θα απευθύνεται τελικώς το μέτρο.

Η συζήτηση που έχει ανοίξει όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς για την αναγκαιότητα ρύθμισης των οφειλών που συσσωρεύθηκαν εν μέσω πανδημίας –με το προφανές και λογικό επιχείρημα ότι για τα χρέη αυτά δεν υπάρχει ευθύνη των φορολογουμένων από τη στιγμή κατά την οποία υποχρεώθηκαν να αναστείλουν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα– έχει καλλιεργήσει πολλές προσδοκίες.

Ωστόσο, στο οικονομικό επιτελείο υπάρχει πλέον η διάθεση να κατέβει ο πήχυς των προσδοκιών, καθώς με την επιστροφή στην κανονικότητα θα τεθεί ανοικτά και το θέμα της επιστροφής και στη δημοσιονομική κανονικότητα, δηλαδή στην παραγωγή πρωτογενών πλεονασμάτων. Κάτι άλλωστε που έχει ήδη αποτυπωθεί και στο Σχέδιο Δημοσιονομικής Σταθερότητας.

Η νέα ρύθμιση που θα παρουσιάσει το υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να ισορροπήσει ανάμεσα στην ανάγκη μιας ρεαλιστικής λύσης για τον κάθε επαγγελματία που θα κληθεί να καλύψει από μόνος του τις υποχρεώσεις του ύστερα από 14-15 μήνες κρατικής αρωγής αλλά και στην ανάγκη να καλυφθεί από το 2022 το τεράστιο δημοσιονομικό κενό το οποίο και φέτος θα ξεπεράσει τα 12 δισ. ευρώ.

Βγαίνοντας από την πανδημία, οι φορολογούμενοι θα πρέπει να αποπληρώσουν:

1. Τις φορολογικές υποχρεώσεις που έχουν ανασταλεί τους τελευταίους 14 μήνες και οι οποίες έχουν ήδη ξεπεράσει τα 2 δισ. ευρώ.

2. Τις φορολογικές υποχρεώσεις που δεν μπόρεσαν να πληρώσουν και οι οποίες έχουν ήδη καταστεί ληξιπρόθεσμες (κάτι που σημαίνει ότι προς το παρόν μπορούν να τακτοποιηθούν μόνο με την πάγια ρύθμιση των 24 δόσεων η οποία όμως έχει πολύ υψηλό επιτόκιο).

3. Το επιστρεπτέο τμήμα των επιστρεπτέων προκαταβολών ύψους περίπου 5 δισ. ευρώ.

4. Τις ασφαλιστικές εισφορές που επίσης «πάγωσαν» μέσα στην καραντίνα. Εννοείται ότι μαζί με όλα αυτά θα πρέπει να καταβάλλονται και οι τρέχουσες υποχρεώσεις.

Το ζητούμενο με τη νέα ρύθμιση είναι να αυξηθεί και η «περίμετρος» (δηλαδή να καλυφθούν περισσότερα χρέη που μαζεύτηκαν μέσα στην πανδημία όπως για παράδειγμα ο φόρος εισοδήματος ή ο ΕΝΦΙΑ) αλλά και ο αριθμός των δόσεων. Ενα ρεαλιστικό σενάριο είναι η αύξηση των δόσεων σε 60 ή 72 και αυτό προκειμένου να κατέβει ακόμη περισσότερο το ποσό που θα πρέπει να πληρώνει κάθε μήνα ο οφειλέτης. Στόχος να μην αποτελέσει η πανδημία την αιτία για να δημιουργηθεί μια καινούργια γενιά φορολογουμένων που θα βρεθούν με δεσμευμένους τραπεζικούς λογαριασμούς, κατά συνέπεια και εκτός αγοράς.

Ποιους αφορά

Σε κάθε περίπτωση, καθίσταται σαφές ότι η ρύθμιση θα αφορά πληττόμενους και όχι στο σύνολο. Άρα μιλάμε για:

• Επιχειρήσεις που ανέστειλαν τη λειτουργία τους με κρατική εντολή.

• Επιχειρήσεις, επαγγελματίες που επλήγησαν οικονομικά από την κρίση του κορωνοϊού, λόγω κάθετης πτώσης του κύκλου εργασιών.

• Εργαζομένους που βρέθηκαν σε προσωρινό καθεστώς αναστολής σύμβασης εργασίας και έλαβαν την αποζημίωση ειδικού σκοπού.

• Ιδιοκτήτες ακινήτων που εισέπραξαν μειωμένα ενοίκια επαγγελματικής στέγης, πρώτης κατοικίας ή φοιτητικής στέγης.

Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές που συσσωρεύθηκαν κατά τη διάρκεια της κρίσης προσεγγίζουν τα 10 δισ. ευρώ.

Θάνος Τσίρος Καθημερινή