H Ιταλική εταιρεία Portioli, με έδρα το Μιλάνο, πουλάει στην Ελλάδα την μεγαλύτερη ποσότητα καφέ από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο. Πέρυσι διοχέτευσε στην ελληνική αγορά 510 τόνους εσπρέσο, αξίας 10.200.000 ευρώ.

Το ανακοίνωσε η ίδια η εταιρεία εγκωμιάζοντας τον Νίκο Παππά, Θεσσαλό από τα Τρίκαλα, ο οποίος είναι ο αντιπρόσωπος της Portioli στη χώρα μας.

Δείτε το σχετικό αφιέρωμα του Πρώτου Θέματος, που ταξίδεψε στο Μιλάνο για να παρουσιάσει την ιστορία της οικογένειας Portioli αλλά και τον Θεσσαλό πωλητής της στην Ελλάδα:

“Στα 66 του χρόνια ο κ. Μορένο Πορτιόλι παραµένει ένας ανήσυχος άνθρωπος που εξακολουθεί να δουλεύει γύρω στις

δώδεκα ώρες την ηµέρα στα γραφεία της εταιρείας που παράγει τον φηµισµένο καφέ, λίγο πιο έξω από το Μιλάνο. 

Στο νούµερο 22 της Via Cerca στην Τσετάρα βρίσκεται το εργοστάσιο και το στρατηγείο της Gruppo Portioli, εκεί όπου το άρωµα του καφέ είναι κάτι παραπάνω από έντονο και διαχέεται σε κάθε γωνιά.

Κατά τη διάρκεια της ξενάγησής µας στις εγκαταστάσεις της εταιρείας, ο κ. Πορτιόλι µιλάει ελάχιστα, αφήνοντας τα ηνία στον γιο του Ματία και την κόρη του

Σάρα, την τέταρτη γενιά της οικογένειας από τη Λοµβαρδία.

∆ίπλα του είναι ο κ. Νίκος Παππάς, ο εν Ελλάδι αντιπρόσωπος του διάσηµου ιταλικού καφέ, που δεν είναι απλά ένας συνεργάτης, αλλά ο άνθρωπος που και φέτος έρχεται πρώτος µεταξύ όλων των αντιπροσώπων της εταιρείας ανά τον κόσµο σε πωλήσεις.

Η σχέση του µε την οικογένεια Πορτιόλι είναι πλέον στενή, τόσο που τα ταξίδια του στο Μιλάνο να είναι πολύ συχνά προκειµένου να δει και να ακούσει τα σχέδιά τους από κοντά. Σχέδια που παίρνουν σάρκα και οστά µέσα από µελετηµένες κινήσεις, όπως η κατασκευή του νέου εργοστασίου 18.000 τ.µ. στο Λόντι, το οποίο θα είναι έτοιµο τον ερχόµενο Μάρτιο.

Ο κ. Πορτιόλι χαµογελάει βλέποντας την πρόοδο των εργασιών στο νέο στρατηγείο του γκρουπ, που θα λειτουργεί εξ’ ολοκλήρου µε φωτοβολταϊκά συστήµατα.

Λίγο αργότερα θα µας πει χαµογελώντας: «Κανείς δεν µπορεί να σταµατήσει την πρόοδο, πόσο µάλλον όταν αυτή βοηθάει να είναι καλύτερο το περιβάλλον που ζουν τα παιδιά και τα εγγόνια µας».

Γεννηµένος στη Μάντοβα της Λοµβαρδίας, µεγάλωσε χωρίς να έχει µέχρι τα 22 του χρόνια καµία ιδιαίτερη επιθυµία να εµπλακεί στην οικογενειακή επιχείρηση

που είχε ξεκινήσει ο πατέρας του Τζόρτζιο το 1958 στο Μιλάνο.

«Ηµουν ανήσυχο νιάτο. Μου άρεσε να διασκεδάζω, να ξενυχτάω και να περνάω καλά. Τελείωσα το λύκειο, αλλά τότε η εταιρεία ήταν πολύ µικρή και ο πατέρας µου την έτρεχε µαζί µε τον αδελφό του Σέρτζιο. Ετσι πούλαγα τυποποιηµένα κριτσίνια και έκανα τη ζωή µου», λέει.

Η µητέρα του, όµως, δεν χαιρόταν καθόλου µε αυτή την εξέλιξη. Επιµένοντας να µπει ο νεαρός Μορένο στην οικογενειακή επιχείρηση είπε στον σύζυγό της ότι δεν είναι δυνατόν ο γιος τους να εργάζεται αλλού. «Ξεκίνησα δουλεύοντας ως αποθηκάριος και παιδί για όλες τις δουλειές, αλλά δύο χρόνια µετά έπιασα στα χέριαµου την πρώτη µου µηχανή ψησίµατος και έτσι γεννήθηκε η αγάπη µου για τον καφέ. Κατάλαβα ότι αυτή ανάλογµε το πώς τη χειρίζοµαι µπορεί να φτιάξει και καλό καικακό καφέ», επισηµαίνει και διευκρινίζει: «Οταν µιλάω για καφέ, µιλάω µόνο για εσπρέσο. Εγώ έπινα και πίνω µόνο εσπρέσο. Για µένα άλλωστε αυτός είναι ο πραγµατικός καφές».

Καθώς τα χρόνια περνούσαν ο κ. Πορτιόλι αποφασίζει το 1988 να δηµιουργήσει µια νέα εταιρεία µόνο µε τον πατέρα του ως συνεταίρο και ποσοστό 50%-50% γιατον καθένα.

∆ύο χρόνια µετά διαπίστωσε ότι η εταιρεία ήταν πολύ µικρή. «Είπα στον πατέρα µου ότι πρέπει επεκταθούµε, να διαδώσουµε την αγάπη µας για τον εσπρέσο µέσω ενός δικτύου συνεργατών και πωλητών. Του είπα µάλιστα ευθέως, θα έλεγα ότι του το έθεσα ως όρο, ότι αν δεν το κάνουµε, το καλύτερο είναι να την πουλήσουµε», λέει.

Παρά την αρχική άρνηση, τελικά ο πατριάρχης της οικογένειας µετά από σκέψη συναινεί στα επεκτατικά σχέδια του διαδόχου του, στηρίζοντας απόλυτα τις κινήσειςτου: «Οταν ο πατέρας µου µε άφησε να κάνω ό,τι θέλω, του είπα µετά από λίγους µήνες ότι η εταιρεία µας είναι σαν να έχουµε µια Ferrari αλλά δεν έχουµε λεφτά για βενζίνη. Το ποσό που χρειαζόµουν ήταν ένα δισεκατοµµύριο λιρέτες. Ο πατέρας µου βρήκε αυτά τα λεφτά, τα οποία του επέστρεψα µετά από έναν χρόνο. Μόλις του τα πήγα, µου είπε ότι του αρκούσε που τα επέστρεψα, µε αποτέλεσµα φυσικά να µην τα πάρει πίσω». Αυτό ήταν κάτι που ο κ. Πορτιόλι δεν ξέχασε ποτέ.

Η εταιρεία από τα µέσα της δεκαετίας του ’90 άρχισε να µεγαλώνει ενώ ο καφές της θεωρείται, όχι άδικα, ένας από τους καλύτερους στον κόσµο, µια διάκριση πουήρθε µετά από πολλή δουλειά. «Νιώθω λίγο κουρασµένος πλέον, αλλά δεν σκέφτοµαι να αποσυρθώ πριν από τα 70 µου. Μετά θα παρακολουθώ απλώς γιατί η µεγαλύτερη ικανοποίηση για έναν πατέρα, -και δη επιχειρηµατία- είναι να βλέπει τα παιδιά του να συνεχίζουν το όραµά του», δηλώνει.

Η εταιρεία του δεν θα µπορούσε να µείνει απαθής στο φαινόµενο µε τις κάψουλες του καφέ, µετά την επίθεση σε παγκόσµιο επίπεδο που άρχισε η Nespresso.

Η µόνη διαφορά είναι ότι, εν αντιθέσει µε άλλους ανταγωνιστές όπως ο Lavazza, που τελικά λάνσαρε κάψουλες συµβατές µε τις µηχανές της Nespresso, η Portioli έβγαλε κάψουλες συµβατές µόνο µε τις µηχανές Gime που κατασκευάζονται στο εργοστάσιό της.

«∆εν µας ενδιαφέρει να είµαστε σαν τους άλλους», τονίζει ο κ. Πορτιόλι και συνεχίζει: «Θα µπορούσαµε, αλλά επιλέξαµε να µη θυσιάσουµε την ποιότητα, το άρωµα, τη γεύση και την ιδιαίτερη κρέµα του καφέ µας. Με τις Gime ο πελάτης απολαµβάνει τον καφέ που εµείς πιστεύουµε ότι του αξίζει».

Σε ό,τι αφορά τον κ. Παππά, το στόµα του στάζει µέλι όταν αναφέρεται στον Ελληνα αντιπρόσωπο της Portioli που έχει βραβευτεί από τον ίδιο ως ο καλύτερος συνεργάτης της εταιρείας σε όλο τον κόσµο, ανάµεσα σε εκατοντάδες άλλους υποψηφίους: «Πρόκειται για έναν παθιασµένο µε τον καφέ άνθρωπο. Μπορώ να σας πω ότι στην Ελλάδα πουλάµε τις µεγαλύτερες ποσότητες Portioli, κάτι που οφείλεται στον Νίκο. Αποτελεί πλέον µέλος της οικογένειάς µας». 

Ο άνθρωπος που έκανε τον εσπρέσο must στην Ελλάδα 

Κατά τη διάρκεια της συνοµιλίας µας µε τον κ. Πορτιόλι, ο κ. Παππάς συνοµιλεί µε τα παιδιά του Ιταλού επιχειρηµατία, τον Ματία και τη Σάρα, για τα νέα σχέδια ανάπτυξης της εταιρείας. Είναι ο άνθρωπος που πέρυσι διοχέτευσε στην ελληνική αγορά 510 τόνους εσπρέσο Portioli µέσω της Ese Profilo, αξίας 10.200.000 ευρώ. 

Φέτος, όπως τονίζει, «πιστεύω ότι µέχρι το τέλος της χρονιάς θα δώσουµε 600 τόνους και υπολογίζω ότι ο τζίρος µας θα είναι 12 εκατ. ευρώ». Παραµένει ένας ανήσυχος άνθρωπος, ένας εραστής του καφέ που εξακολουθεί ακόµη να βγαίνει στον δρόµο και να πουλάει, όταν κρίνει ότι πρέπει να το κάνει. Τα Τρίκαλα όπου γεννήθηκε και µεγάλωσε ήταν αδύνατον να χωρέσουν τα όνειρα του νεαρού που ξεκίνησε να δουλεύει στο µικρό καφενείο του πατέρα του.

Ηθελε να γίνει πιλότος στην Πολεµική Αεροπορία, αλλά κατάλαβε πολύ γρήγορα ότι δεν θα µπορούσε να συµβιβαστεί µε την αµείλικτη πειθαρχία που επιβάλλεται όταν πετάς µαχητικό αεροσκάφος. Τα Τρίκαλα τον έπνιγαν και ας είχε στήσει µια πολύ πετυχηµένη καφετέρια, που πήρε τη θέση του παλιού καφενείου της οικογένειας. Ετσι, έφυγε για να σπουδάσει Παιδαγωγική στη Ρουµανία και επιστρέφοντας άρχισε να διδάσκει στο Μαράσλειο. Εκεί, µετά από λίγους µήνες, διαπίστωσε ότι δεν µπορεί να γυρίζει στις δύο το µεσηµέρι σπίτι του, όπως όλοι οι εκπαιδευτικοί.

Τότε άρχισε να δουλεύει σαν barista και όπως λέει και ο ίδιος, «θαρρείς πως ήταν γραφτό να επιστρέφω στον καφέ, σαν να µε τράβαγε κοντά του». Θα περάσει από µυθικά µαγαζιά, όπως το «Νέον» στην Οµόνοια, πριν καταλήξει στο «Da Capo» του Κολωνακίου, το οποίο το 1992 εισήγαγε τον Rortioli αποκλειστικά για τους πελάτες του και µόνο.

Το επόµενο βήµα του ήταν οι πωλήσεις. Προσλήφθηκε στην Illy του Γιάννη Ιωσηφίδη, και έγινε πολύ γρήγορα ο κορυφαίος πωλητής του. Κάποια στιγµή µάλιστα του ζήτησε να µπει συνεταίρος στην εταιρεία. Ο κ. Ιωσηφίδης αρνήθηκε και τότε ο κ. Παππάς αποφάσισε να ρισκάρει στήνοντας τη δική του εταιρεία στα µέσα της δεκαετίας του ’90. Το 1996 κέρδισε την αντιπροσωπία του καφέ Portioli για την Ελλάδα. Ταυτόχρονα επέλεξε να µη βάλει τον καφέ παντού, απορρίπτοντας καφέ β’ κατηγορίας, φούρνους και µαγαζιά εστίασης που τον παρακαλούσαν. «Εχοντας κατανοήσει ότι ο εσπρέσο είναι ένας καφές ποιότητας, ήξερα ότι έπρεπε να δω το µάρκετινγκ από άλλη οπτική», τονίζει.

Στην αρχή έκανε χρέη πωλητή, αποθηκάριου και γραµµατέα του... εαυτού του. Ασχολιόταν µε τα πάντα χωρίς να νοιάζεται για τα σχόλια φτασµένων επιχειρηµατιών στον χώρο της εστίασης που τον έβλεπαν να τρέχει όλη µέρα µε ένα παλιό Golf. Οι 8 τόνοι της πρώτης χρονιάς γίνονται 12 την επόµενη και εδώ και µια δεκαπενταετία µετριούνται σε εκατοντάδες, ενώ η εταιρεία του απασχολεί πλέον 50 εργαζοµένους. Ο κ. Πορτιόλι του εµπιστεύεται σταδιακά την αγορά των Βαλκανίων, της Τουρκίας και της Κύπρου, βλέποντας στο πρόσωπο του Ελληνα συνεργάτη του το πάθος που έχει και ο ίδιος για τον καφέ.

Σύµφωνα µε τον κ. Παππά, «ο Portioli είναι άνετα µέσα στην πρώτη πεντάδα των brands του εσπρέσο στην Ελλάδα, σε µια αγορά που είναι πολύ ανταγωνιστική και γι’ αυτό τον λόγο ιδιαίτερα συναρπαστική». 

Ο Νίκος Παππάς αριστερά, με τον Μορένο Πορτιόλι στο μέσον

Διονύσης Θανάσουλας (Πρώτο Θέμα)