Τα φώτα της βιτρίνας έσβησαν. Τα ρολά κατέβηκαν. Απέμεινε μόνο η ταμπέλα με την επωνυμία: Classic. Ένα από τα τελευταία δισκοπωλεία της πόλης, στην «καρδιά» της εμπορικής αγοράς, στην Ερμού, έκλεισε. Και μαζί του έκλεισε μια ολόκληρη εποχή στη μουσική… Τότε που οι λάτρεις της μουσικής έμπαιναν μέσα στα δισκοπωλεία, ψαχούλευαν δίσκους και κασέτες στις προθήκες και στα ράφια, έπιαναν την καινούρια κυκλοφορία στα χέρια τους, διάβαζαν το ενημερωτικό ένθετο, άκουγαν τα νέα κομμάτια, επεξεργάζονταν το εξώφυλλο, πριν αποφασίσουν να αποκτήσουν το νέο κομμάτι και να το εντάξουν στην προσωπική τους δισκοθήκη, επαγγελματική ή ερασιτεχνική…

Κάποτε, η επίσκεψη στο δισκάδικο ήταν βόλτα, γιορτή, απόδραση από τα καθημερινά και… ταξίδι στον κόσμο της μουσικής. Τα τελευταία χρόνια στο Classic, που αντιστεκόταν στην ισοπεδωτική εισβολή του διαδικτύου και είχε ανοιχτές τις πόρτες του για να συμβολίζει πάντα τις κλασικές αξίες, τα σημάδια της κρίσης, όχι μόνο της οικονομικής, ήταν εμφανή: δίσκοι σε προσφορές, cd στις προθήκες να αναζητούν τους νέους τους ιδιοκτήτες… Μόνο λίγοι ρομαντικοί επέμεναν να ταξιδεύουν μέσα από τα παραδοσιακά μονοπάτια στον δίχως σύνορα κόσμο της μουσικής.

Το Classic άνοιξε τις πύλες του από τον αείμνηστο Κων. Κωνσταντινίδη πρώην πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου Βόλου - Ν. Ιωνίας, το 1982. Μαζί με τη σύζυγό του, Έφη Κωνσταντινίδου, μετουσίωσαν την αγάπη τους για τη μουσική σε επάγγελμα και έβαλαν στο δισκοπωλείο, όλο τους το μεράκι.

Ήταν το 1975 όταν ο Κώστας Κωνσταντινίδης σε μια συζήτηση που είχε με τον φίλο του, τον γνωστό Μάνο Ελευθερίου, αποφάσισε να ανοίξει δισκοπωλείο. Τότε η αγορά ήταν παρθένα και το άνοιγμα ενός δισκοπωλείου ήταν κάτι το πρωτοποριακό. Το όνομα του πρώτου μαγαζιού που άνοιξε μαζί με το φίλο του Γιάννη Σταθάκη προήλθε από το ζώδιο του Κ. Κωνσταντινίδη: «Ζυγός». Και έμελλε να γίνει σημείο αναφοράς της πόλης και τόπος συνάντησης μουσικόφιλων, επαγγελματιών και μη.

Επτά χρόνια αργότερα, ο Κώστας Κωνσταντινίδης δημιούργησε μαζί τη σύζυγό του Έφη, το δικό τους δισκοπωλείο, το Classic. «Αγαπούσε πάντα το κλασικό, το διαχρονικό. Εξ ου και το όνομα», αναφέρει η Έφη Κωνσταντινίδου.

Μέσα από το Classic καταγράφεται όλη η εξέλιξη της μουσικής. «Στην αρχή, την δεκαετία του ’80 υπήρχαν τα βινύλια και οι κασέτες. Τη δεκαετία του ’90 άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους τα cd. Ακολούθησαν τα blue ray, τα mp3, ήρθαν οι… υπολογιστές και το διαδίκτυο. Και εκεί τελείωσε η μουσική, όπως τη γνωρίσαμε και την αγαπήσαμε: να πιάνεις το δίσκο στα χέρια σου, να τον περιεργάζεσαι, να διαβάζεις το ένθετο, να ακούς τα κομμάτια», περιγράφει με νοσταλγία η Έφη Κωνσταντινίδου.

Με το Classic έχουν συνδέσει τη μουσική τους επένδυση πολλά καταστήματα, κυρίως εστίασης στην πόλη. Ανάλογα με το ύφος του κάθε μαγαζιού, το δισκοπωλείο έστρωνε… ξεχωριστό μουσικό χαλί.

Και ήταν φυσικά στέκι για τους dj’s της πόλης, που συνωστίζονταν για να ενημερωθούν για όλες τις νέες κυκλοφορίες, να τις ακούσουν, να τις αποκτήσουν.

Η είσοδος της τεχνολογίας ήρθε να απαξιώσει το βινύλιο και το cd και να σταθεί η αιτία για να κλείσει ένα από τα τελευταία δισκοπωλεία της πόλης. «Ξέρω ότι η τεχνολογία δεν μπορεί και δεν πρέπει να σταματήσει. Θα μπορούσε όμως να λειτουργεί με δικλείδες ασφαλείας. Μέσω του διαδικτύου υπάρχει ασυδοσία. Όλοι παίρνουν ελεύθερα μουσική. Αν υπήρχε έστω και ένα μικρό κόστος, ο υποψήφιος αγοραστής μπορεί να λειτουργούσε διαφορετικά. Να σκεφτόταν αν θα πληρώσει το κομμάτι μέσω ίντερνετ ή αν θα στηρίξει ένα δισκοπωλείο. Δυστυχώς, τα cd έφθασαν να δίνονται δωρεάν με τις εφημερίδες και τα περιοδικά. Η μουσική είναι κάτι υπέροχο. Είναι αλλιώτικο να την παίρνεις στα χέρια σου, να την αφουγκράζεσαι, να την αγαπάς. Με πονάει που τελείωσε. Δεν γινόταν όμως διαφορετικά», καταθέτει την ψυχή της στον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ, η Έφη Κωνσταντινίδου.

Η ίδια συνταξιοδοτήθηκε και άδειασε τα ράφια και τις προθήκες από το μαγαζί της Ερμού και πήρε τους δίσκους και τα cd στο σπίτι της. Δεν θα μπορούσε να αποχωριστεί ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια της ζωής της. Κομμάτια που επιλέγει να μοιράζεται με αγαπημένα πρόσωπα και φίλους, χαρίζοντάς τους δίσκους και cd, και μαζί τη δυνατότητα να κάνουν νοερά, από τα πιο όμορφα ταξίδια, μακριά από τα τετριμμένα, στον κόσμο της μουσικής…

Ελένη Χάνου (Ταχυδρόμος)