Η 80χρονη ιστορία της Ενωσης Προσωπικού Τσιμέντων, του σωματείου των εργαζομένων στην ΑΓΕΤ Ηρακλής στο εργοστάσιο «Όλυμπος» στην Αγριά Βόλου, θα ζωντανέψει σήμερα Τρίτη μέσα από την έκθεση φωτογραφίας που διοργανώνει το σωματείο αύριο, Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου, στο Ανοιχτό Δημοτικό Θέατρο Βόλου «Μελίνα Μερκούρη».

Το Σωματείο γιορτάζει τα 80 χρόνια από την ίδρυσή του το 1937. Η πρώτη επωνυμία ήταν Ένωση Εργατών και Τεχνιτών Τσιμέντου Βόλου. Όταν πρωτολειτούργησε αριθμούσε 110 άτομα, τα οποία ήταν και οι πρωτεργάτες για την ίδρυση του συνδικάτου, από τα 200 περίπου άτομα προσωπικού του τότε εργοστασίου τσιμέντων Ηρακλής.

Η Ένωση, όπως τονίζεται στο πρώτο καταστατικό λειτουργίας του σωματείου, ιδρύθηκε για να προστατεύσει τα συμφέροντα των εργατών τσιμέντου, οι οποίοι τότε εργαζόταν 12 ώρες το 24ωρο και που τα εργασιακά δικαιώματα ήταν ουτοπία. Οι εργαζόμενοι δεν είχαν καμία κατοχύρωση με συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ενώ οι αμοιβές ήταν ιδιαίτερα χαμηλές. Η ίδρυση της Ενωσης, άνοιξε το δρόμο, ώστε να τεθούν υπό διαπραγμάτευση μια σειρά προβλήματα που αντιμετώπιζαν οι εργαζόμενοι της εποχής. Κυρίαρχο ζήτημα φυσικά αποτελούσε η ανάγκη να θεσπιστούν οι συμβάσεις εργασίας, ώστε να κατοχυρώνονται οι εργάτες και οι τεχνίτες τσιμέντου που απασχολούνταν εκείνη την εποχή στο εργοστάσιο του Ηρακλή.  

Θα πρέπει να σημειωθεί πως η περίοδος της κατοχής ήταν μία από τις πιο δύσκολες περιόδους για το προσωπικό της ΑΓΕΤ, καθώς δεν ήταν δυνατό να αναπτυχθούν διάφορες δραστηριότητες, ενώ το μόνο θετικό ήταν πως σε συμφωνία με την εταιρία οργανωθήκαν συσσίτια, ώστε να βοηθηθούν οι εργαζόμενοι για να μην συναντήσουν προβλήματα τροφοδοσίας.

 Μετά την απελευθέρωση, τα μέλη της Ένωσης έφτασαν τα 180, ενώ την περίοδο του εμφυλίου πόλεμου στις αρχές του 1950 από τους 250 εργατοτεχνίτες που εργάζονταν στο εργοστάσιο τα 220 ήταν εγγεγραμμένα μέλη της Ένωσης.

Σημαντικός σταθμός για τα συνδικαλιστικά δρώμενα της εποχής αποτέλεσε το 1960, όταν η προσπάθεια της διοίκησης του σωματείου επικεντρώθηκε στο να ενταχθούν οι εργάτες και τεχνίτες στην επικουρική ασφάλιση. Προέβαλε επίσης διεκδικήσεις σχετικές με τους όρους εργασίας (κατασκευή αποδυτηρίων, παροχή φόρμας και αρβύλων κ.λ.π).

Μέτα τις εκλογές του 1965, οι αγώνες της νέας διοίκησης του σωματείου σχετικά με το θέμα της επικουρικής ασφάλισης απέδωσε, καθώς υπήρξε απόφαση του υπουργού Εργασίας με την οποία επιστεγάστηκε ο αγώνας αυτός.

Ο αριθμός των συνδικαλιζόμενων μελών στο σύνολο του προσωπικού των τσιμέντων εκείνη την εποχή ήταν 311. Οι αγώνες συνεχίστηκαν και έφτασαν το ημερομίσθιο της εποχής από 96 σε 150 δρχ. Ο κλάδος στην συνέχεια μπήκε στα Βαρέα και Ανθυγιεινά επαγγέλματα με συνταξιοδότηση από το ΙΚΑ στα 60 χρόνια. Έτσι ένας εργάτης ή τεχνίτης έβγαινε στη σύνταξη λαμβάνοντας σύνταξη και από τα δυο ασφαλιστικά ταμεία.

Από τότε μέχρι σήμερα η Ενωση Προσωπικού Τσιμέντων έχει να καταγράψει σημαντικούς σταθμούς συνδικαλιστικών αγώνων στους οποίους αναλυτικά θα γίνει αναφορά στην εκδήλωση την Τρίτη.