«Δυστυχώς η κατάσταση δεν είναι πια αυτή που ήταν. Μετά τον Καλλικράτη και με το πέρασμα του χρόνου η εικόνα του χωριού επιδεινώθηκε σε μεγάλο βαθμό. Τα δημοσιεύματα επιμένουν να την εξιδανικεύουν, αλλά αυτό που έχει συμβεί προκαλεί θλίψη».

Είναι η εικόνα του π. κοινοτάρχη της Ανάβρας Δ. Τσουκαλά για το χωριό του. Το παράδειγμα της Ανάβρας ως το «ελληνικό φαινόμενο» κατέρρευσε με τον Δ. Τσουκαλά να αποδίδει την κακοδαιμονία στον Καλλικράτη και να δηλώνει πως η εικόνα που παρουσιάζεται στα Μ.Μ.Ε. δεν ανταποκρίνεται στη σημερινή πραγματικότητα. Είναι εικόνα εγκατάλειψης, εντελώς διαφορετική με αυτήν έως εφτά χρόνια πριν. Δεν υπάρχει καθαριότητα, δεν υπάρχει φροντίδα. Το πάρκο είναι εγκαταλελειμμένο, το γυμναστήριο μαραζώνει και το parking υπολειτουργεί. Το λαογραφικό μουσείο είναι κλειστό.

Η Ανάβρα αναγνωριζόταν ως η τρίτη σε ανάπτυξη μεταξύ όλων των ΟΤΑ περιοχή στον ευρωπαϊκό Νότο.

Το εισόδημα των κατοίκων είναι έως και σήμερα ένα από τα υψηλότερα στη χώρα, με ετήσιους πόρους που κυμαίνονται από 25.000 έως 100.000 ευρώ και ανεργία στο 0%. Δεν ισχύει όμως για το επίπεδο ποιότητας ζωής.

Η ένταξη στον Δήμο Αλμυρού της αφαίρεσε το δικαίωμα να αποφασίζει για τη μοίρα της και αυτή είναι η κακοδαιμονία της, σύμφωνα με τον Δ. Τσουκαλά.

Μια σπουδαία μεταρρύθμιση στην τοπική αυτοδιοίκηση οδήγησε στην απαξίωση ενός τόπου που λειτουργούσε ως μοντέλο. Σε καμία όμως περίπτωση δεν μπορεί να ευθύνεται η μεταρρύθμιση, αλλά όσοι εκλέχθηκαν για να την υπηρετήσουν.

Στην Ελλάδα του 2017 η τοπική αυτοδιοίκηση δεν είναι φτωχή συγγενής. Το αντίθετο: Μάλλον μοιάζει με πολύφερνη νύφη. Έχει χρήματα, έχει προβολή, έχει αρμοδιότητες, έχει εξουσία, εργαλεία να διεκδικεί κονδύλια ανεξάρτητα από τον κρατικό κορβανά. Αυτό που δεν έχει είναι την ικανότητα να διαχειριστεί την εξουσία για το κοινό όφελος. Δεν θέλουν, δεν μπορούν, δεν ενδιαφέρονται. Οι εξουσιαστές ενδιαφέρονται για την εξουσία που τους χαρίζουν χωρίς κριτήρια και σκέψη οι εξουσιαζόμενοι.

Και αυτό συμβαίνει, γιατί σε κάθε εκλογική αναμέτρηση το κριτήριο εκλογής δεν είναι η ικανότητα ενός ανθρώπου, αν και αυτό το χαρακτηριστικό σπανίως κρύβεται. Η διαφορά είναι ότι δεν επιβραβεύεται γιατί η ικανότητα δεν είναι …γοητευτική.

Γι΄ αυτό και τα δημοτικά συμβούλια παραπέμπουν σε θιάσους, παρά σε παρατάξεις. Τα παραδείγματα είναι καθημερινά και τα βιώνουμε στο πετσί μας.

Δεν υπάρχουν λοιπόν απορίες γιατί από 2010 και μετά κατέρρευσε και η Ανάβρα. Οι ψηφοφόροι της δεν αποτελούν εξαίρεση στον κανόνα.

Κατερίνα Τασσοπούλου (Θεσσαλία)