Στην είσοδο των πλημμυρόπληκτων χωριών της Καρδίτσας τα σκουπίδια σχηματίζουν λόφους. Επιπλα, στρώματα, συσκευές, ντουλάπια, ρούχα, βιβλία, όλα τα υπάρχοντα εκατοντάδων ανθρώπων έχουν μετατραπεί σε μια καφέ μάζα. Οι ποσότητες είναι τεράστιες και τα περιθώρια διαχείρισης πολύ περιορισμένα. Μόνο στις περιφερειακές ενότητες Καρδίτσας και Τρικάλων οι ποσότητες είναι τόσο μεγάλες, που εκτιμάται ότι ισοδυναμούν με όσα αστικά απορρίμματα παράγονται στις δύο περιοχές σε έναν χρόνο!
Σύμφωνα με ρετπορτάζ του Γιώργου Λαλιού στην Καθημερινή, το κύριο βάρος για τη διαχείριση αυτής της πρωτόγνωρης κατάστασης έχει πέσει στην Περιβαλλοντική Αναπτυξιακή Δυτικής Θεσσαλίας (ΠΑΔΥΘ Α.Ε.), τον ενιαίο φορέα που έχουν από το 2007 οι τέσσερις δήμοι των Τρικάλων και οι έξι δήμοι της Καρδίτσας για τη διαχείριση των απορριμμάτων τους. Πρόεδρος του φορέα είναι ο δήμαρχος Τρικκαίων, Νίκος Σακκάς. «Υπάρχουν χωριά όπως ο Παλαμάς, όπου η καταστροφή είναι ολοκληρωτική. Από τα σπίτια έχουν απομείνει μόνο οι τοίχοι. Ολα τα άλλα, από τα ηλεκτρικά μέχρι τα έπιπλα και τα ρούχα καταστράφηκαν. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις. Ευτυχώς ο ΧΥΤΑ μας δεν έχει πρόβλημα χωρητικότητας».
Οι δύο περιφερειακές ενότητες εξυπηρετούνται από έναν ΧΥΤΑ στον Παλαιόπυργο Τρικάλων. Εκεί καταλήγει (ή θα καταλήξει) το σύνολο των κατεστραμμένων νοικοκυριών. «Η λειτουργία του σταμάτησε μόνο τις ημέρες της κακοκαιρίας. Μετά, επειδή είχε πλημμυρίσει η μοναδική πρόσβαση, δημιουργήσαμε μια νέα, ώστε να ξεκινήσει και πάλι η αποκομιδή απορριμμάτων», εξηγεί ο διευθυντής της ΠΑΔΥΘ Χρήστος Μπραζιτίκος. «Μόλις καταλάγιασε η κακοκαιρία ειδοποιήσαμε όλους τους δήμους να συγκεντρώσουν τα πάντα σε ένα σημείο προσωρινά, στην είσοδο του κάθε χωριού. Μετά αρχίσαμε να αναζητούμε λύση».
Η μόνη λύση ήταν βέβαια η ταφή των σκουπιδιών, καθώς διαλογή μέσα στους όγκους της λάσπης ήταν αδύνατη. «Η λάσπη δεν ξεκολλάει, δεν είχε νόημα να προσπαθήσουμε να ξεπλύνουμε τα σκουπίδια για να μειώσουμε τον όγκο τους. Επίσης δεν υπάρχει δυνατότητα ανακύκλωσης, ούτε καν των ηλεκτρικών συσκευών. Κι αυτό γιατί μόλις ξεκίνησε ο κόσμος να καθαρίζει τα σπίτια του, γέμισαν τα χωριά γυρολόγους. Δεν προλάβαιναν να βγάλουν έξω κατεστραμμένες συσκευές και αμέσως τις μάζευαν. Επικοινώνησαν μαζί μας από συστήματα ανακύκλωσης ηλεκτρικών συσκευών, αλλά δεν είχε νόημα, καθώς ούτε εμείς προλαβαίναμε να τις μαζέψουμε ούτε αυτοί είχαν την υποδομή να έρθουν στα χωριά και να περιμένουν». Η μόνη λύση ήταν η καταστροφή. «Ο φορέας μας συνεργαζόταν ήδη με έναν εργολάβο, ο οποίος είχε τεμαχιστή ογκωδών αντικειμένων. Με τη βοήθεια του γενικού γραμματέα διαχείρισης αποβλήτων του υπουργείου Περιβάλλοντος, Μανώλη Γραφάκου, εγκαταστάθηκαν ακόμη δύο τεμαχιστές ογκωδών στον Παλαμά, που αντιμετωπίζει και το μεγαλύτερο πρόβλημα. Ολα τα σκουπίδια θρυμματίζονται και μετά μεταφέρονται στον ΧΥΤΑ μας. Το βασικό που μας απασχολεί αυτή την περίοδο είναι το κόστος, καθώς τα σκουπίδια μεταφέρονται από ιδιώτη, θρυμματίζονται από ιδιώτη και μεταφέρονται πάλι από ιδιώτη στον ΧΥΤΑ, καθώς εμείς δεν έχουμε τέτοια υποδομή», λέει ο κ. Μπραζιτίκος.
Το δραματικό στην υπόθεση, που αποτυπώνει και το μέγεθος της καταστροφής, είναι οι ποσότητες που έχουν συγκεντρωθεί. «Στις 13 Σεπτεμβρίου έξω από τον ΧΥΤΑ είχε δημιουργηθεί ουρά με 160 φορτηγά και απορριμματοφόρα. Δεν σταματούν να έρχονται ποσότητες από τα χωριά. Εκτιμώ ότι τελικά θα ταφούν στον ΧΥΤΑ περίπου 70.000 τόνοι και από τις δύο περιοχές, συνυπολογίζοντας και τις επιχειρήσεις και τα εργοστάσια που επλήγησαν. Είναι ένα συγκλονιστικό νούμερο, αν σκεφτεί κανείς ότι σε ετήσια βάση ο ΧΥΤΑ δέχεται περίπου 80.000 τόνους. Είναι σχεδόν η ίδια ποσότητα».
thessaliaeconomy.gr (από το ρεπορτάζ του Γ. Λιαλιού στην Καθημερινή)