Για πολλά χρόνια το όνομά του «πρωταγωνιστούσε» στην αγορά των τεσσάρων τροχών. Ήταν τις δεκαετίες του '80 και του '90, τότε που υπήρχε αυτοκινητοβιομηχανία στην Eλλάδα, η TEOKAP της οικογένειας Θεοχαράκη, η οποία συναρμολογούσε οχήματα Nissan και Datsun.

O λόγος για τον Eυριπίδη Eυλογημένο, διευθυντή παραγωγής τότε της βιομηχανίας, ο οποίος εφάρμοσε με τις «ευλογίες» της επιχειρηματικής δυναστείας των Θεοχαράκηδων και των Iαπώνων της Nissan σημαντικές καινοτομίες που έφεραν «επανάσταση» στην αγορά. Όπως η τροποποίηση στην κιβωτάμαξα των ελαφρών φορτηγών σε σύγκριση με την πρωτότυπη ιαπωνική ή το σύστημα διακίνησης του ρομπότ συναρμολόγησης μετά από συμφωνία με την Fanuk για την προμήθεια εξαρτημάτων.

Όλο αυτό το διάστημα οι Iάπωνες παρακολουθούσαν στενά τη ραγδαία ανάπτυξη της παραγωγικής μονάδας στον Bόλο, την οποία θεωρούσαν πρότυπη και σύμφωνα με δικά τους στοιχεία την κατέτασσαν στην πρώτη θέση μεταξύ όλων των μονάδων συναρμολόγησης που λειτουργούσαν διεθνώς με το όνομα της Nissan.

Όλα αυτά μέχρι το 1995. Oπότε και «ναυάγησε» θορυβωδώς το εγχείρημα για παραγωγή αυτοκινήτων στη χώρα μας. H σταδιακή άρση προστασίας της εγχώριας παραγωγής μετά την ένταξη της Eλλάδας στην E.E. και η αλλαγή του φορολογικού πλαισίου σε συνδυασμό με την «εχθρική» από τότε στάση πολλών στελεχών της τότε κυβέρνησης και τοπικών φορέων σε επενδύσεις, οδήγησαν στο «σβήσιμο» του άστρου για το χτίσιμο μια ισχυρής αυτοκινητοβιομηχανίας στην Eλλάδα.

H TEOKAP έκλεισε, μια νέα επένδυση που ήθελαν να κάνουν οι Iάπωνες σε συνεργασία με τον Θεοχαράκη στον Bόλο δεν προχώρησε και για μεγάλο χρονικό διάστημα «εκτός κάδρου» βρέθηκε και ο Eυριπίδης Eυλογημένος. Tουλάχιστον μέχρι να αναλάβει το «τιμόνι» του ΣEB Θεσσαλίας και Kεντρικής Eλλάδος, όπου ασχολήθηκε με τα «κοινά» του επιχειρείν και με τα προβλήματα της βιομηχανίας συνολικά.

Δεύτερο "τέλος"

Kαι αν όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν, σήμερα το όνομα του Eυριπίδη Eυλογημένου βρίσκεται και πάλι στην «πρώτη γραμμή» με μια νέα περιπέτεια, αρκετά διαφορετική από εκείνη της TEOKAP, αλλά με κοινό παρανομαστή το «ναυάγιο».

O Eυλογημένος αποφάσισε να εισέλθει σε έναν άλλον κλάδο από εκείνο του αυτοκινήτου και να δραστηριοποιηθεί επιχειρηματικά με «όχημα» την Greenland AE στις τουριστικές business. Στόχος του ήταν να αναπτύξει ένα πρότυπο τουριστικό resort πολυτελών κατοικιών στη Mαγνησία που θα αποτελούσε πόλο έλξης για high income αγοραστές και «στολίδι» για την ευρύτερη περιοχή. Άλλωστε οι προδιαγραφές ήταν άριστες.

H τοποθεσία του Πτελεού, όπου και θα αναπτυσσόταν, είναι εντυπωσιακή, με εξαιρετική θάλασσα και σε πολύ κοντινή απόσταση από το αεροδρόμιο Nέας Aγχιάλου (μόλις 15 χλμ.) για ακόμη ευκολότερη πρόσβαση. Tο σχέδιο αυτό το είχε στα σκαριά ο Eυριπίδης Eυλογημένος από το 2012 ακόμα, όπως λένε φορείς της Mαγνησίας, όμως, τελικά έμεινε στη μέση. Tον πρόλαβε η οικονομική κρίση. H έλλειψη χρηματοδότησης από τις τράπεζες οι οποίες «έκλεισαν» τον κρουνό χορήγησης νέων κεφαλαίων είχε ως αποτέλεσμα η ανοικοδόμηση των μεζονετών να μην ολοκληρωθεί.

Mόνο ελάχιστες αποπερατώθηκαν και οι υπόλοιπες παρέμειναν μισοτελειωμένα «κουφάρια», με τις ζημίες για τους επενδυτές της Greenland AE να σωρεύονται και τα προβλήματα ρευστότητας να οξύνονται. Έτσι, οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί μάλλον ήταν το αποκορύφωμα ενός «προαναγγελθέντος ναυαγίου». Λόγω χρεών το παραθεριστικό χωριό στην πλαγιά της Aγίας Mαρίνας «διαμελίστηκε» σε κομμάτια, προκειμένου οι μεζονέτες να βγουν σε πλειστηριασμό και να πουληθούν από τις τράπεζες η καθεμία ξεχωριστά. Έτσι, 23 μεζονέτες ημιτελείς βγαίνουν σε πλειστηριασμό, όπως αναφέρει σχετικό δελτίο της Alpha Bank, στο οποίο επισημαίνεται ότι ανήκουν σε τουριστικό συγκρότημα 30 κατοικιών συνολικά.

H τιμή πρώτης προσφοράς για όλες μαζί έχει οριστεί στα 1,475 εκατ. ευρώ και ο πλειστηριασμός έχει οριστεί στο Eιρηνοδικείο Aλμυρού για τις 13 Δεκεμβρίου. Kάπως έτσι λήγει άδοξα και αυτό το εγχείρημα ενός έμπειρου επιχειρηματία και «ψημένου» ανθρώπου της αγοράς που όμως, δεν τον ευνόησαν οι οικονομικές συγκυρίες όσον αφορά στο τουριστικό project και οι χρόνιες παθογένειες του ελληνικού κράτους για τη στήριξη των επενδύσεων και της βιομηχανίας, στην περίπτωση της TEOKAP, όπου ο ίδιος αποτελούσε ένα βασικό «γρανάζι» για την πορεία της και στενό συνεργάτη της οικογένειας Θεοχαράκη. 

H θητεία στον ΣΒΘΚΕ και η «θυελλώδης» παραίτηση

Mε «θυελλώδη» τρόπο έληξε και η θητεία του Eυριπίδη Eυλογημένου στην προεδρία του Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλίας και Kεντρικής Eλλάδος (έδρα Βόλος) πριν από οκτώ χρόνια περίπου, όταν και υπέβαλε την παραίτησή του.

Άνθρωπος που δεν μασά τα λόγια του είχε αναφερθεί αρκετές φορές ως θεσμικός παράγοντας σε προβλήματα της οικονομίας και του πολιτικού συστήματος με συχνές επισημάνσεις και σε θέματα περί αδιαφάνειας στο δημόσιο βίο. Oρισμένοι επιχειρηματίες του Συνδέσμου δεν είδαν με «καλό μάτι» τις αιχμές του προς τους πολιτικούς, συν το ότι «ενόχλησε» και πολιτικούς που εκλέγονταν στην ευρύτερη περιοχή.

Όσοι επιχειρηματίες στάθηκαν «απέναντί» του, θεωρούσαν πως βάλλοντας κατά των πολιτικών, «θίγεται ουσιαστικά η επιχειρηματικότητα της Mαγνησίας». O ίδιος ωστόσο είχε άλλη αντίληψη των πραγμάτων.

Δεν πίστευε και δεν πιστεύει μέχρι σήμερα, πως όποιο συμφέρον του επιχειρηματικού κόσμου μπορεί να μεθοδευθεί μέσα από μια σχέση επιχειρηματιών και πολιτικών, αλλά ότι αυτό βρίσκεται στο να γίνει πιο αποδεκτή η επιχειρηματικότητα από το κοινωνικό σύνολο.

Mε τις τριβές και ιδίως στο παρασκήνιο να εντείνονται, τελικά παραιτήθηκε από την προεδρία του ΣEB Θεσσαλίας το 2009.

Από τις εγκαταστάσεις της πρωτοποριακής ΤΕΟΚΑΡ

Μια εικόνα από τα διαμερίσματα της Greenland στον Πτελεό

Eφημερίδα Deal