Ήταν εκείνοι οι μήνες του 1988 της απολύτου ανασφάλειας και της απελπισίας. Το γιγαντιαίο εκδοτικό συγκρότημα της «Γραμμής» κατέρρεε. Οι επιθέσεις εναντίον της «Καθημερινής» ήταν από τις πλέον θηριώδεις. Τα διευθυντικά στελέχη μάταια αναζητούσαν αγοραστή. Τότε, ένα βράδυ ακούστηκε το όνομα Αλαφούζος· εφοπλιστής, πλην όμως άγνωστος παντελώς σε εμάς τους εμβριθείς, κατά τα άλλα, δημοσιογράφους. Επιστρατεύθηκε ο αγαπητός συνάδελφος Νίκος Νικολάου. Κλείστηκε στο γραφείο του λίγα λεπτά· εξήλθε ορμητικός, πληθωρικός και θορυβώδης, ως συνήθως. «Γλαράκι του Αιγαίου» είχε χαρακτηρίσει ο τότε υπουργός Ναυτιλίας, ο Γιώργος Κατσιφάρας, τον νέο ιδιοκτήτη της «Κ».

Αποσυρθήκαμε οι συντηρητικοί του πολιτικού στο γραφείο μας με τη βεβαιότητα ότι η «Κ» είχε «περάσει στο ΠΑΣΟΚ». Σε λίγο χτύπησε το τηλέφωνο του νέου συναδέλφου Γιάννη Λοβέρδου. Το έκλεισε σε ελάχιστα λεπτά και ανέκραξε: «Σωθήκαμε· ήταν ο Μητσοτάκης και μου είπε ότι ο Αλαφούζος ήταν δικός του άνθρωπος». Η σύγχυση ήταν απόλυτη. Δεν ήταν «άνθρωπος» του Κων. Μητσοτάκη ή του Ανδρ. Παπανδρέου ο νέος ιδιοκτήτης της «Κ». Ηταν ο «κύριος Αριστείδης Αλαφούζος», δυναμικός, απόλυτα ανεξάρτητος, που δεν εδίστασε ποτέ να συγκρουσθεί μετωπικά με τα «ιερά τέρατα» της πολιτικής και του επιχειρηματικού κατεστημένου. Βαθύπλουτος ο ίδιος, απεχθανόταν τη δημοσιότητα. Αγνωστος σε όσους προσποιούνται ότι γνωρίζουν τα πάντα. Γνωστότατος, ωστόσο, στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, και όταν το αμερικανικό περιοδικό Τime τo 1981 ζήτησε από τους συνεργάτες του στην Αθήνα να έρθουν σε επαφή με τον πλέον δυναμικό νέο εφοπλιστή της Ελλάδος, τον «κύριο Αλαφούζο», έψαχναν να τον βρουν.

Οταν ολοκληρώθηκε η μεταβίβαση, εμφανίσθηκε στην «Κ» ο νέος ιδιοκτήτης, συνοδευόμενος από τα δύο παιδιά του, τον μεγαλύτερο στην ηλικία Γιάννη και τον νεότερο Θέμη. Με ταχύτατο βήμα κατευθύνθηκαν στο γραφείο τού τότε διευθυντή Μίμη Παπαναγιώτου. Σε λίγο, μας διαβεβαίωσε ο «κύριος Αριστείδης» πως δεν πρέπει να ανησυχούμε και ότι ήταν διατεθειμένος να στηρίξει την εφημερίδα διαθέτοντας τα έσοδα ενός τάνκερ. Η ανακούφιση υπήρξε απόλυτη, αλλά η αμφιβολία υπέβοσκε. Οι δυσπιστούντες διαψευσθήκαμε. Διότι ο «Κύριος Αλαφούζος» δεν αγόρασε απλώς μία εφημερίδα αλλά ασχολήθηκε ακατάπαυστα, προσωπικά ο ίδιος. Παρέλαβε όντως χάος, απελπισία και ανέδειξε την «Κ» στο ισχυρότερο εκδοτικό συγκρότημα τη στιγμή που τα πάντα καταρρέουν. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι άφησε κληρονομιά. Το πάθος του μεταβιβάσθηκε στον κ. Θέμη Αλαφούζο της «Κ», στον κ. Γιάννη Αλαφούζο του ΣΚΑΪ, τηλεοράσεως και ραδιοφώνου. Από την κληρονομιά αυτή αντλούμε εμείς οι παλαιοί, οι σημερινοί και οι μελλούμενοι. 

Κώστας Ιορδανίδης (Καθημερινή)