Επανέρχονται οι φήμες περί αποχώρησης μεγάλων πολυεθνικών από τα εδάφη της Τουρκίας. Πέρα από τις επεκτατικές διαθέσεις του Σουλτάνου Ερντογάν, τον Πόλεμο στο Αφρίν και τις κόντρες του με ΗΠΑ, Ελλάδα, Γερμανία, Γαλλία και γενικότερα με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η σαθρή οικονομία της χώρας, τρομάζει τους επενδυτές…
Η Τουρκία βρίσκεται στα πρόθυρα μία μεγάλης νομισματικής κρίσης. Οι αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις από οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης έχουν δημιουργήσει μία έντονη ανασφάλεια σε υπάρχοντες και μελλοντικούς επενδυτές.
Οι εγγενείς παθογένειες της τουρκικής οικονομίας, η έντονη και επιθετική εθνικοφροσύνη του Ερντογάν απέναντι σε άλλοτε ισχυρούς οικονομικούς συμμάχους του, το τεράστιο έλλειμμα της χώρας, ο υψηλότατος πληθωρισμός αλλά και η ταφόπλακα που έχει μπει στις όποιες προσπάθειες γίνονται για ένταξη της χώρας στην Ε.Ε., έχει δημιουργήσει μία οικονομική τρικυμία, στα άλλοτε ήρεμα νερά της Τουρκίας.
Απο την άλλη, η ήδη λαβωμένη Τουρκική λίρα “μαστιγώνεται” και από οικονομικές συγκυρίες, όπως η διαφαινόμενη εγκατάλειψη νέων επενδύσεων από τις αναδυόμενες οικονομίες όπως είναι της Τουρκίας, προς πιο στέρεες οικονομίες όπως είναι αυτή της Αμερικής, η οποία ενισχύει προοδευτικά το δολάριο, αυξάνει τα επιτόκια και προσελκύει ξένο κεφάλαιο.
Η ανασφάλεια των υπαρχόντων επιχειρήσεων είναι έντονη, ενώ πλέον εμφανίζεται και πρόβλημα κύρους των προϊόντων που παράγονται σε μία χώρα που κάνει πολέμους και τσακώνεται σχεδόν με όλο τον Δυτικό κόσμο. Για παράδειγμα οι αυτοκινητοβιομηχανίες που έχουν μονάδες παραγωγής στην Τουρκία, προμηθεύοντας από εκεί τις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και την Ρωσία. Ηδη στην Τουρκία κατασκευάζονται πάνω από 1.200.000 οχήματα κάθε χρόνο, όντας η έκτη μεγαλύτερη παραγωγός χώρα επιβατικών αυτοκινήτων και δεύτερη στα οχήματα 3,5 τόνων και πάνω.
Κάποιοι αυτοκινητικοί όμιλοι που κατασκευάζουν σε Τουρκικό έδαφος οχήματα, έχουν ξεκινήσει με άκρα διακριτικότητα να καταστρώνουν σχέδια αντιμετώπισης κρίσεων στην Τουρκία, με πρώτη λύση τη σταδιακή μείωση της παραγωγής και μεταφοράς μέρος αυτής σε άλλες παραγωγικές μονάδες της Ευρώπης.
Σε πολλά από τα αρχηγεία των αυτοκινητοβιομηχανιών πέφτουν στο τραπέζι προτάσεις για πιθανές χώρες, που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν μονάδα παραγωγής, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, της οποίας η γεωπολιτική θέση βολεύει σε σχέση με τις μεταφορές των οχημάτων.
Η ευκαιρία που πάει να δημιουργηθεί είναι ιδιαίτερα μεγάλη! Έχουμε όμως την πολιτική αλλά και κοινωνική βούληση να προσελκύσουμε μία τέτοια επένδυση βαριάς βιομηχανίας, στην Ελλάδα;
Τάκης Τρακουσέλης (newsauto.gr)