Τα μεταχειρισμένα αυτοκίνητα αποτελούν την πρώτη -και μοναδική- επιλογή αρκετών υποψήφιων αγοραστών, με δεδομένο ότι δεν μπορούν να «φτάσουν» μέχρι το καινούργιο μοντέλο που επιθυμούν ή ζητούν κάποιο συγκεκριμένο που έχει σταματήσει η παραγωγή του. Αν και υπάρχουν πολλά «κρυφά σημεία» και πράγματα που χρειάζονται προσοχή, δεν είναι λίγες οι φορές που προκύπτουν ευκαιρίες από την αγορά των μεταχειρισμένων. Είτε λόγω χαμηλής ζήτησης, είτε λόγω άμεσης ανάγκης πώλησης του οχήματος από πλευράς του ιδιοκτήτη. Φυσικά, επειδή υπάρχουν και πάρα πολλοί… επιτήδειοι, ο αγοραστής θα πρέπει πάντα από τη μεριά του να ελέγχει το υποψήφιο προς αγορά αυτοκίνητο σε έναν μηχανικό και φανοποιό της εμπιστοσύνης του.

Και βέβαια να πραγματοποιεί από μόνος του έναν τυπικό έλεγχο, όπως τα χιλιόμετρα στο δελτίο του ΚΤΕΟ, μια επιφανειακή ματιά για ενδείξεις κακής χρήσης (υπερβολικές φθορές, τριγμοί κλπ) όπως και μια μικρή βόλτα για να δει αν του ταιριάζει το αυτοκίνητο. Όμως, τι γίνεται αν ενδιαφέρεται να αγοράσει ένα μοντέλο με κινητήρα άνω των 1.929 κυβικών εκατοστών; Όπως γνωρίζουν οι περισσότεροι, τα λεγόμενα… 2λιτρα συνοδεύονται από υψηλά τέλη κυκλοφορίας και φόρο πολυτελείας. Σχετικά με τα τέλη κυκλοφορίας, τα οχήματα με ημερομηνία πρώτης άδειας από τον Νοέμβριο του 2010, πληρώνουν βάσει ρύπων και όχι κυβικών εκατοστών του κινητήρα. Άρα, όσο πιο φιλικά προς το περιβάλλον είναι, τόσο μικρότερο είναι και το ποσό. Ο φόρος πολυτελείας όμως, επιβάλλεται κανονικά.

Το καλό είναι ότι μετά την 5ετία μειώνεται κατά 50%, ενώ όταν συμπληρωθούν 10 χρόνια, απαλλάσσεται εντελώς από την υποχρέωση πληρωμής φόρου πολυτελείας και μένουν μόνο τα Τ.Κ..  Άρα, καταλαβαίνουμε ότι οι δύο μοναδικοί τρόποι για να μην πληρώσει κανείς τα τέλη κυκλοφορίας, είναι είτε να επιλέξει ένα αυτοκίνητο με κινητήρα κάτω των 2.0 λίτρων, είτε να στραφεί στην αγορά μεταχειρισμένων και να διαλέξει ένα μοντέλο με ηλικία άνω των 10 ετών. Μετά τη δεκαετία, τα αυτοκίνητα παύουν να επιβαρύνονται με φόρο πολυτελείας, ακόμη κι αν έχουν κινητήρα 5.000 κυβικών. Οπότε, υπάρχουν δύο προφανείς τρόποι αποφυγής του φόρου πολυτελείας, για όσους δεν θέλουν να πληρώνουν ένα τόσο μεγάλο ποσό κάθε χρόνο.

Επίσης, για τους πολύτεκνους, ο φόρος πολυτελείας δεν επιβάλλεται αν το όχημα διαθέτει από 6 θέσεις και πάνω (και αυτό να είναι δηλωμένο στην άδεια κυκλοφορίας). Από εκεί και ύστερα, δεν υπάρχει κανένα άλλο «παράθυρο» για να αποφύγει κανείς τον φόρο πολυτελείας. Τι γίνεται όμως με τα εταιρικά αυτοκίνητα; Είναι αλήθεια ότι παλαιότερα τα εταιρικά αυτοκίνητα απαλλάσσονταν από τον φόρο πολυτελείας. Για την ακρίβεια, σε μια εταιρεία με πολλά επιβατικά αυτοκίνητα υωηλού κυβισμού, φόρο πλήρωνε μόνο εκείνο με τον υψηλότερο κυβισμό, και τα μικρότερα απαλλάσσονταν. Ωστόσο, μετά την τελευταία αναθεώρηση της νομοθεσίας γύρω από τη χρήση εταιρικών, καταργήθηκε το συγκεκριμένο προνόμιο.

Ο εργαζόμενος ή το στέλεχος εταιρείας που απολαμβάνει τη χρήση ενός εταιρικού αυτοκινήτου επιβαρύνεται με τον φόρο πολυτελείας που αναλογεί σε αυτό, ακριβώς όπως θα συνέβαινε και αν το είχε αγοράσει ή μισθώσει ο ίδιος ως ιδιώτης. Φυσικά, τα τελευταία χρόνια έχει ακουστεί πολλές φορές ότι ο φόρος πολυτελείας θα καταργηθεί. Όχι μόνο για τα αυτοκίνητα, αλλά γενικότερα! Αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη φήμη παίζει κυρίως σε προεκλογικές περιόδους, οπότε εύκολα αντιλαμβανόμαστε και τον σκοπό τους. Σε κάθε περίπτωση όμως, η επιβολή φόρου πολυτελείας με βάση τον κυβισμό του κινητήρα είναι τελείως λάθος τακτική και βέβαια, έχει και εμπορικό αντίκτυπο στις πωλήσεις. Για να γίνουμε πιο σαφείς, ένα Mazda 3 με βενζινοκινητήτα 2.0 λίτρων και τιμή 26.000 €, πληρώνει φόρο πολυτελείας και ένα Mercedes-BenzGLA 250 eμε τιμή άνω των 55.000 €, δεν πληρώνει φόρο πολυτελείας!

Επίσης, η GLAλόγω χαμηλών ρύπων, δεν πληρώνει ούτε τέλη κυκλοφορίας, ενώ λόγω υβριδικής ταυτότητας έχει το προνόμιο καθημερινής χρήσης του δακτυλίου της Αθήνας, όπως και έκπτωση στο τέλος ταξινόμησης! Γενικότερα, στον κόσμο του αυτοκινήτου, θα πρέπει να γίνουν αρκετές αλλαγές προκειμένου η φορολόγηση του ιδιοκτήτη να είναι όσο το δυνατόν πιο δίκαια. Προφανώς, όποια λύση κι αν υιοθετηθεί, θα υπάρχουν κάποιοι ωφελημένοι και κάποιοι «ριγμένοι». Όμως αυτή τη στιγμή υπάρχουν αρκετά σημεία που θα πρέπει να διορθωθούν προκειμένου να προκύψει μια στοιχειώδης… δικαιοσύνη για τους περισσότερους. Μέχρι τότε, κρατάμε ότι οι μοναδικοί τρόποι για να αποφύγει κάποιος τον φόρο πολυτελείας στα αυτοκίνητα (αν δεν ανήκει σε κάποια ειδική κατηγορία) είναι να επιλέξει ένα αυτοκίνητο που έχει κλείσει μια δεκαετία «ζωής» ή να πάρει κάποιο μοντέλο με κινητήρα μικρότερο των 1.929 κ.εκ..